พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/272/279

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 272
วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข ภารทฺวาชโคตฺตํ พฺราหฺมณํ ภควา เอตทโวจ อหุ ปน เต ภารทฺวาช มาคณฺฑิเยน ปริพฺพาชเกน สทฺธึ อิมํเยว ติณสนฺถรกํ อารพฺภ โกจิเทว กถาสลฺลาโปติ ฯ เอวํ วุตฺเต ภารทฺวาชโคตฺโต พฺราหฺมโณ สํวิคฺโค โลมหฏฺฐชาโต ภควนฺตํ เอตทโวจ เอตเทว โข ปน มยํ โภโต โคตมสฺส อาโรเจตุกามา อถ จ ปน ภวํ โคตโม อนกฺขาตํเยว อกฺขาสีติ ๑ ฯ อยญฺจ หิทํ ๒ ภควโต ภารทฺวาชโคตฺเตน พฺราหฺมเณน สทฺธึ อนฺตรากถา วิปฺปกตา โหติ ฯ อถ โข มาคณฺฑิโย ปริพฺพาชโก ชงฺฆาวิหารํ อนุจงฺกมมาโน อนุวิจรมาโน เยน ภารทฺวาชโคตฺตสฺส พฺราหฺมณสฺส อคฺยาคารํ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
[๒๗๙] เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข มาคณฺฑิยํ ปริพฺพาชกํ ภควา เอตทโวจ จกฺขุ ๓ โข มาคณฺฑิย รูปารามํ รูปรตํ รูปสมฺมุทิตํ ตํ ตถาคตสฺส ทนฺตํ คุตฺตํ รกฺขิตํ สํวุตํ ตสฺส จ สํวราย ธมฺมํ เทเสติ อิทนฺนุ เต เอตํ มาคณฺฑิย สนฺธาย ภาสิตํ ภูนหโน ๓ สมโณ โคตโมติ ฯ เอตเทว ปน เม โภ โคตม สนฺธาย ภาสิตํ ภูนหโน สมโณ โคตโมติ ตํ กิสฺส เหตุ เอวญฺหิ โน สุตฺเต โอจรตีติ ฯ โสตํ โข มาคณฺฑิย สทฺทารามํ ฯเปฯ #๑ สี. ยุ. อนกฺขานํเยว อกาสีติ ฯ ๒ ม. หิ ฯ ๓ ม. จกฺขุํ ฯ ๔ ม. ยุ. ภูนหุ ฯ