พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/275/284      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            อตฺตวาทุปาทานํ   ยสฺส   อตฺตวาทุปาทานํ   อุปาทิยโต   น  อุปฺปชฺเชยฺยุํ
โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสาติ   ฯ   โน   เหตํ   ภนฺเต   ฯ  สาธุ
ภิกฺขเว   อหมฺปิ   โข   ตํ   ภิกฺขเว  อตฺตวาทุปาทานํ  น  สมนุปสฺสามิ
ยสฺส   อตฺตวาทุปาทานํ   อุปาทิยโต   น  อุปฺปชฺเชยฺยุํ  โสกปริเทวทุกฺข-
โทมนสฺสุปายาสา  ฯ  ตํ  ภิกฺขเว  ทิฏฺฐินิสฺสยํ  นิสฺสเยถ ยสฺส ทิฏฺฐินิสฺสยํ
นิสฺสยโต      น      อุปฺปชฺเชยฺยุํ     โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา
ปสฺสถ  โน  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  ตํ  ทิฏฺฐินิสฺสยํ  ยสฺส  ทิฏฺฐินิสฺสยํ  นิสฺสยโต
น    อุปฺปชฺเชยฺยุํ   โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสาติ   ฯ   โน   เหตํ
ภนฺเต   ฯ   สาธุ   ภิกฺขเว   อหมฺปิ   โข   ตํ   ภิกฺขเว  ทิฏฺฐินิสฺสยํ
น    สมนุปสฺสามิ    ยสฺส    ทิฏฺฐินิสฺสยํ   นิสฺสยโต   น   อุปฺปชฺเชยฺยุํ
โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา ฯ
 [๒๘๔]   อตฺตนิ   วา  ภิกฺขเว  สติ  อตฺตนิยํ  เมติ  อสฺสาติ  ฯ
เอวํ  ภนฺเต  ฯ  อตฺตนิเย  วา  ภิกฺขเว  สติ  อตฺตา  เมติ  อสฺสาติ ฯ
เอวํ  ภนฺเต  ฯ  อตฺตนิ  จ  ภิกฺขเว  อตฺตนิเย  ๑  จ สจฺจโต เถตโต
อนุปลพฺภิยมาเน   ยมฺปิทํ  ๒  ทิฏฺฐิฏฺฐานํ  โส  โลโก  โส  อตฺตา  โส
เปจฺจ   ภวิสฺสามิ   นิจฺโจ   ธุโว   สสฺสโต  อวิปริณามธมฺโม  สสฺสติสมํ
ตเถว   ฐสฺสามีติ   นนายํ   ภิกฺขเว  เกวโล  ปริปูโร  พาลธมฺโมติ  ฯ
กิญฺหิ  โน  สิยา  ภนฺเต  เกวโล หิ ๓ ภนฺเต ๔ ปริปูโร พาลธมฺโมติ ฯ
ตํ   กึ   มญฺญถ   ภิกฺขเว   รูปํ   นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ  อนิจฺจํ
#๑ โป. อตฺตนิเยว สจฺจโต เถตโต จ ฯ ๒ โป. ม. ยมฺปิตํ ฯ
#๓-๔ สี. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ