พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/275/282
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
วิคตปิปาโส อชฺฌตฺตํ วูปสนฺตจิตฺโต วิหรามิ ฯ โส อญฺเญ
สตฺเต ปสฺสามิ กาเมสุ อวีตราเค กามตณฺหาหิ ขชฺชมาเน กามปริฬาเหน
ปริฑยฺหมาเน กาเม ปฏิเสวนฺเต โส เตสํ น ปิเหมิ
น ตตฺถ อภิรมามิ ตํ กิสฺส เหตุ ยา หยํ ๑ มาคณฺฑิย รติ
อญฺญเตฺรว กาเมหิ อญฺญตฺร อกุสเลหิ ธมฺเมหิ
[๒] ตาย รติยา
รมมาโน หีนสฺส น ปิเหมิ น ตตฺถ อภิรมามิ ฯ
[๒๘๒] เสยฺยถาปิ มาคณฺฑิย คหปติ วา คหปติปุตฺโต วา
อฑฺโฒ มหทฺธโน มหาโภโค ปญฺจหิ กามคุเณหิ สมปฺปิโต
สมงฺคีภูโต ปริจาเรยฺย จกฺขุวิญฺเญยฺเยหิ รูเปหิ อิฏฺเฐหิ กนฺเตหิ
มนาเปหิ ปิยรูเปหิ กามูปสญฺหิเตหิ รชนีเยหิ โสตวิญฺเญยฺเยหิ
สทฺเทหิ ฯเปฯ ฆานวิญฺเญยฺเยหิ คนฺเธหิ ฯเปฯ ชิวฺหาวิญฺเญยฺเยหิ
รเสหิ ฯเปฯ กายวิญฺเญยฺเยหิ โผฏฺฐพฺเพหิ อิฏฺเฐหิ กนฺเตหิ
มนาเปหิ ปิยรูเปหิ กามูปสญฺหิเตหิ รชนีเยหิ ฯ โส กาเยน สุจริตํ
จริตฺวา วาจาย สุจริตํ จริตฺวา มนสา สุจริตํ จริตฺวา กายสฺส
เภทา ปรมฺมรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺเชยฺย เทวานํ ตาวตึสานํ
สหพฺยตํ ฯ โส ตตฺถ นนฺทเน วเน อจฺฉราสงฺฆปริวุโต ทิพฺเพหิ
ปญฺจหิ กามคุเณหิ สมปฺปิโต สมงฺคีภูโต ปริจาเรยฺย ฯ โส
ปสฺเสยฺย คหปตึ วา คหปติปุตฺตํ วา ปญฺจหิ กามคุเณหิ สมปฺปิตํ
สมงฺคีภูตํ ปริจาริยมานํ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ มาคณฺฑิย อปิ นุ
โส เทวปุตฺโต นนฺทเน วเน อจฺฉราสงฺฆปริวุโต ทิพฺเพหิ ปญฺจหิ
#๑ ม. ปายํ ฯ ๒ ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร อปิ ทิพฺพํ สุขํ สมธิคฺคยฺห ติฏฺฐตีติ
#ทิสฺสนฺติ ฯ