พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/276/229 230
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
อปฺปมาเณน อเวเรน อพฺยาปชฺเฌน ผริตฺวา วิหรติ อิติ กรุณาธิมุตฺโตติ
สหํ โภโต อาชานามิ ฯ อามคนฺเธ จ ๑ โข อหํ โภโต
ภาสมานสฺส น จ ๒ อาชานามิ
[๒๒๙] เก อามคนฺธา มนุเชสุ พฺรเหฺม
เอเต อวิทฺธา ๓ อิธ พฺรูหิ ธีร
เกนาวุฏา ๔ วาติ ปชา กุรุรู ๕
อาปายิกา นีวุตพฺรหฺมโลกาติ ฯ
โกโธ โมสวชฺชํ นิกติ จ โทพฺโภ ๖
กทริยตา อติมาโน อุสฺสุยา ๗
อิจฺฉา วิจิกิจฺฉา ปรเหฐนา จ
โลโภ จ โทโส จ มโท จ โมโห
เอเตสุ ยุตฺตา อนิรามคนฺธา
อาปายิกา นีวุตพฺรหฺมโลกาติ ฯ
[๒๓๐] ยถา โข อหํ โภโต อามคนฺเธ ภาสมานสฺส อาชานามิ
เต น สุนิมฺมทยา อคารํ อชฺฌาวสตา ปพฺพชิสฺสามหํ โภ
อคารมฺหา อนคาริยนฺติ ฯ ยสฺสทานิ ภวํ โควินฺโท กาลํ มญฺญตีติ ฯ
อถโข โภ มหาโควินฺโท พฺราหฺมโณ เยน เรณุ ราชา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา เรณณ ราชานํ เอตทโวจ อญฺญํทานิ
ภวํ ปุโรหิตํ ปริเยสตุ โย โภโต รชฺชํ อนุสาสิสฺสติ อิจฺฉามหํ
#๑ ยุ. ว ฯ ๒ ม. ยุ. จสทฺโท นตฺถิ ฯ ๓ ม. ยุ. อวิทฺวา ฯ ๔ ม. ยุ. เกนาวฏา ฯ
#๕ สี. ยุ. กฺรุฏฺฐรู ฯ ม. กุรุตุ ฯ ๖ ม. ทุพฺโภ ฯ ยุ. โทโภ ฯ ๗ ม. อุสูยา ฯ
#ยุ. อสุยยา ฯ