พระสุตันตปิฎกบาลี: 24/283/164 165
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ทสกเอกาทสกนิปาตา
ภิกฺขเว ติวิธํ วทามิ โลภเหตุกมฺปิ โทสเหตุกมฺปิ โมหเหตุกมฺปิ
อิติ โข ภิกฺขเว โลโภ กมฺมนิทานสมฺภโว โทโส กมฺมนิทานสมฺภโว
โมโห กมฺมนิทานสมฺภโว โลภกฺขยา กมฺมนิทานสงฺขโย โทสกฺขยา
กมฺมนิทานสงฺขโย โมหกฺขยา กมฺมนิทานสงฺขโยติ ฯ
[๑๖๔] สปริกฺกมโน อยํ ภิกฺขเว ธมฺโม นายํ ธมฺโม อปริกฺกมโน
กถญฺจ ภิกฺขเว สปริกฺกมโน อยํ ธมฺโม นายํ ธมฺโม อปริกฺกมโน
ปาณาติปาติสฺส ภิกฺขเว ปาณาติปาตา เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ
อทินฺนาทายิสฺส ภิกฺขเว อทินฺนาทานา เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ กาเมสุ
มิจฺฉาจาริสฺส ภิกฺขเว กาเมสุ มิจฺฉาจารา เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ
มุสาวาทิสฺส ภิกฺขเว มุสาวาทา เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ ปิสุณาวาจสฺส
ภิกฺขเว ปิสุณาย วาจาย เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ ผรุสวาจสฺส
ภิกฺขเว ผรุสาย วาจาย เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ สมฺผปฺปลาปิสฺส
ภิกฺขเว สมฺผปฺปลาปา เวรมณี ปริกฺกมนํ โหติ อภิชฺฌาลุสฺส ภิกฺขเว
อนภิชฺฌา ปริกฺกมนํ โหติ พฺยาปนฺนสฺส ๑ ภิกฺขเว อพฺยาปาโท ปริกฺกมนํ
โหติ มิจฺฉาทิฏฺฐิกสฺส ภิกฺขเว สมฺมาทิฏฺฐิ ปริกฺกมนํ โหติ เอวํ
โข ภิกฺขเว ปริกฺกมนํ โหติ เอวํ โข ภิกฺขเว สปริกฺกมโน
(๒) นายํ ธมฺโม อปริกฺกมโนติ ฯ
[๑๖๕] เอกํ สมยํ ภควา ปาวายํ วิหรติ จุนฺทสฺส กมฺมารปุตฺตสฺส
อมฺพวเน ฯ อถโข จุนฺโท กมฺมารปุตฺโต เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
#๑ ม. พฺยาปนฺนจิตฺตสฺส ฯ ๒ ม. ยุ. อยํ ธมฺโมติ อตฺถิ ฯ