พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/285/291
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เภสชฺชํ อาคมฺม จกฺขูนิ อุปฺปาเทยฺย จกฺขูนิ วิโสเธยฺย ตสฺส
สห จกฺขุปฺปาทา โย อสุกสฺมึ ๑ เตลมสิกเต สาหุฬจีวเร ฉนฺทราโค
โส ปหีเยถ ตญฺเจนํ ๒ ปุริสํ อมิตฺตโตปิ ทเหยฺย ปจฺจตฺถิกโตปิ
ทเหยฺย อปิจ ชีวิตา โวโรเปตพฺพํ มญฺเญยฺย ทีฆรตฺตํ วต โภ
อหํ อิมินา ปุริเสน เตลมสิกเตน สาหุฬจีวเรน นิกโต วญฺจิโต
ปลุทฺโธ ๓ อิทนฺเต อมฺโภ ปุริส โอทาตํ วตฺถํ อภิรูปํ นิมฺมลํ
สุจินฺติ เอวเมว โข มาคณฺฑิย อหญฺเจว เต ธมฺมํ เทเสยฺยํ
อิทนฺตํ อาโรคฺยํ อิทนฺตํ นิพฺพานนฺติ ฯ โส ตฺวํ อาโรคฺยํ
ชาเนยฺยาสิ นิพฺพานํ ปสฺเสยฺยาสิ ตสฺส เต สห จกฺขุปฺปาทา
โย ปญฺจสูปาทานกฺขนฺเธสุ ฉนฺทราโค โส ปหีเยถ อปิจ เต
เอวมสฺส ทีฆรตฺตํ วต โภ อหํ อิมินา จิตฺเตน นิกโต วญฺจิโต
ปลุทฺโธ ๓ อหญฺจ ๕ รูปํเยว อุปาทิยมาโน อุปาทิยึ เวทนํเยว
อุปาทิยมาโน ทิยมาโน อุปาทิยึ สญฺญํเยว อุปาทิยมาโน อุปาทิยึ
สงฺขารํเยว ๖ อุปาทิยมาโน อุปาทิยึ วิญฺญาณํเยว อุปาทิยมาโน
อุปาทิยึ ตสฺส เม อุปาทานปจฺจยา ภโว ภวปจฺจยา ชาติ
ชาติปจฺจยา ชรามรณํ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา สมฺภวนฺติ
เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหตีติ ฯ
[๒๙๑] เอวํ ปสนฺโน อหํ โภโต โคตมสฺส ปโหติ เม ภวํ
โคตโม ตถา ธมฺมํ เทเสตุํ ยถาหํ อิมมฺหา อาสนา อนนฺโธ
วุฏฺฐเหยฺยนฺติ ฯ เตนหิ ตฺวํ มาคณฺฑิย สปฺปุริเส ภเชยฺยาสิ ยโต
#๑ ม. ยุ. อมุสฺมึ ฯ ๒ ม. ยุ. ตญฺจ นํ ฯ ๓-๔ ยุ. ปลทฺโธ ฯ ๕ ม. ยุ. อหญฺหิ ฯ
#๖ ม. ยุ. สงฺขาเร เยว ฯ