พระสุตันตปิฎกบาลี: 24/287/165
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ทสกเอกาทสกนิปาตา
อุฏฺฐหนฺโต สยนมฺหา ปฐวึ เจปิ อามสติ อสุจิเยว โหติ โน
เจปิ ปฐวึ อามสติ อสุจิเยว โหติ อลฺลานิ เจปิ โคมยานิ
อามสติ อสุจิเยว โหติ โน เจปิ อลฺลานิ โคมยานิ อามสติ
อสุจิเยว โหติ หริตานิ เจปิ ติณานิ อามสติ อสุจิเยว โหติ
โน เจปิ หริตานิ ติณานิ อามสติ อสุจิเยว โหติ อคฺคึ เจปิ
ปริจรติ อสุจิเยว โหติ โน เจปิ อคฺคึ ปริจรติ อสุจิเยว โหติ
ปญฺชลิโก เจปิ อาทิจฺจํ นมสฺสติ อสุจิเยว โหติ โน เจ ปญฺชลิโก
อาทิจฺจํ นมสฺสติ อสุจิเยว โหติ สายตติยกํ เจปิ อุทกํ โอโรหติ
อสุจิเยว โหติ โน เจปิ สายตติยกํ อุทกํ โอโรหติ อสุจิเยว โหติ
ตํ กิสฺส เหตุ อิเม จุนฺท ทส อกุสลกมฺมปถา อสุจิเจว ๑ อสุจิกรณา
จ อิเมสํ ปน จุนฺท ทสนฺนํ อกุสลานํ กมฺมปถานํ สมนฺนาคมนเหตุ
นิรโย ปญฺญายติ ติรจฺฉานโยนิ ปญฺญายติ ปิตฺติวิสโย ปญฺญายติ
ยา วา ปนญฺญาปิ กาจิ ทุคฺคติ ๒ โหติ ฯ ติวิธํ โข จุนฺท กาเยน
โสเจยฺยํ โหติ จตุพฺพิธํ วาจาย โสเจยฺยํ โหติ ติวิธํ มนสา
โสเจยฺยํ โหติ ฯ กถญฺจ จุนฺท ติวิธํ กาเยน โสเจยฺยํ โหติ อิธ
จุนฺท เอกจฺโจ ปาณาติปาตํ ปหาย ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต โหติ
นิหิตทณฺโฑ นิหิตสตฺโถ ลชฺชี พฺยาปนฺโน สพฺพปาณภูตหิตานุกมฺปี วิหรติ
อทินฺนาทานํ ปหาย อทินฺนาทานา ปฏิวิรโต โหติ ยนฺตํ ปรสฺส
ปรวิตฺตูปกรณํ คามคตํ วา อรญฺญคตํ วา ตํ อทินฺนํ เถยฺยสงฺขาตํ
อนาทาตา โหติ กาเมสุ มิจฺฉาจารํ ปหาย กาเมสุ มิจฺฉาจารา
#๑ ม. ยุ. อสุจิเยว โหนฺติ ฯ ๒ ม. ยุ. ทุคฺคติโย ฯ โหตีติ ปาโฐ นตฺถิ ฯ