พระสุตันตปิฎกบาลี: 23/288/143
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส สตฺตกอฏฺฐกนวกนิปาตา
โหนฺติ สุวิภตฺตานิ สุปฺปวตฺติตานิ ๑ สุวินิจฺฉิตานิ สุตฺตโส อนุพฺยญฺชนโส
กลฺยาณวาโจ โหติ กลฺยาณวากฺกรโณ โปริยา วาจาย สมนฺนาคโต
วิสฺสฏฺฐาย อเนลคฬาย อตฺถสฺส วิญฺญาปนิยา ปฏิพโล โหติ ภิกฺขุนีสงฺฆสฺส
ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสตุํ สมาทเปตุํ สมุตฺเตเชตุํ สมฺปหํเสตุํ
เยภุยฺเยน ภิกฺขุนีนํ ปิโย โหติ มนาโป น โข ปเนตํ ภควนฺตํ
อุทฺทิสฺส ปพฺพชิตาย กาสายวตฺถนิวสนาย ครุธมฺมมชฺฌาปนฺนปุพฺโพ โหติ
วีสติวสฺโส วา โหติ อติเรกวีสติวสฺโส วา ฯ อิเมหิ โข อานนฺท
อฏฺฐหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ ภิกฺขุโนวาทโก สมฺมนฺนิตพฺโพติ ฯ
[๑๔๓] ๕๓ เอกํ สมยํ ภควา เวสาลิยํ วิหรติ มหาวเน
กูฏาคารสาลายํ ฯ อถโข มหาปชาปติ โคตมี เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ เอกมนฺตํ
ฐิตา โข
[๒] มหาปชาปติ โคตมี ภควนฺตํ เอตทโวจ สาธุ เม ภนฺเต
ภควา สงฺขิตฺเตน ธมฺมํ เทเสตุ ยมหํ ภควโต ธมฺมํ สุตฺวา เอกา
วูปกฏฺฐา อปฺปมตฺตา อาตาปินี ปหิตตฺตา วิหเรยฺยนฺติ ฯ เย โข ตฺวํ
โคตมิ ธมฺเม ชาเนยฺยาสิ อิเม ธมฺมา สราคาย สํวตฺตนฺติ โน
วิราคาย สํโยคาย สํวตฺตนฺติ โน วิสํโยคาย อาจยาย สํวตฺตนฺติ โน
อปจยาย มหิจฺฉตาย สํวตฺตนฺติ โน อปฺปิจฺฉตาย อสนฺตุฏฺฐิยา
สํวตฺตนฺติ โน สนฺตุฏฺฐิยา สงฺคณิกาย สํวตฺตนฺติ โน ปวิเวกาย โกสชฺชาย
สํวตฺตนฺติ โน วิริยารมฺภาย ทุพฺภรตาย สํวตฺตนฺติ โน สุภรตายาติ เอกํเสน
โคตมิ ธาเรยฺยาสิ เนโส ธมฺโม เนโส วินโย เนตํ สตฺถุสาสนนฺติ ฯ
#๑ ม. สุปฺปวตฺตีนิ ฯ ๒ ม. สา ฯ