พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/290/231 232
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
อาวาสิกวคฺโค จตุตฺโถ
[๒๓๑] ปญฺจหิ ภิกฺขเว ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อาวาสิโก ภิกฺขุ
อภาวนีโย โหติ กตเมหิ ปญฺจหิ น อากปฺปสมฺปนฺโน โหติ
น วตฺตสมฺปนฺโน น พหุสฺสุโต โหติ น สุตธโร น ปฏิสลฺเลขิตา
โหติ น ปฏิสลฺลานาราโม น กลฺยาณาราโม ๑ น กลฺยาณวาโจ
โหติ น กลฺยาณวากฺกรโณ ทุปฺปญฺโญ โหติ ชโฬ เอฬมูโค อิเมหิ
โข ภิกฺขเว ปญฺจหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อาวาสิโก ภิกฺขุ อภาวนีโย
โหติ ฯ ปญฺจหิ ภิกฺขเว ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อาวาสิโก ภิกฺขุ
ภาวนีโย โหติ กตเมหิ ปญฺจหิ อากปฺปสมฺปนฺโน โหติ วตฺตสมฺปนฺโน
พหุสฺสุโต โหติ สุตธโร ปฏิสลฺเลขิตา โหติ ปฏิสลฺลานาราโม
กลฺยาณาราโม ๑ กลฺยาณวาโจ โหติ กลฺยาณวากฺกรโณ ปญฺญวา
โหติ อชโฬ อเนฬมูโค อิเมหิ โข ภิกฺขเว ปญฺจหิ ธมฺเมหิ
สมนฺนาคโต อาวาสิโก ภิกฺขุ ภาวนีโย โหตีติ ฯ
[๒๓๒] ปญฺจหิ ภิกฺขเว ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อาวาสิโก ภิกฺขุ
สพฺรหฺมจารีนํ ปิโย จ โหติ มนาโป จ ครุ จ ภาวนีโย จ
กตเมหิ ปญฺจหิ สีลวา โหติ ปาติโมกฺขสํวรสํวุโต วิหรติ
อาจารโคจรสมฺปนฺโน อณุมตฺเตสุ วชฺเชสุ ภยทสฺสาวี สมาทาย สิกฺขติ
สิกฺขาปเทสุ พหุสฺสุโต โหติ สุตธโร สุตสนฺนิจโย เย เต ธมฺมา
อาทิกลฺยาณา มชฺเฌกลฺยาณา ปริโยสานกลฺยาณา สาตฺถํ สพฺยญฺชนํ
#๑ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ฯ