พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/299/371
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
กึ ปน วาเสฏฺฐ นตฺถิ โกจิ เตวิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ ยาว
สตฺตมาจริยมหยุคา เยน พฺรหฺมา สกฺขิ ทิฏฺโฐติ ฯ โน หิทํ โภ
โคตม ฯ กึ ปน วาเสฏฺฐ เยปิ เต กิร เตวิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ
ปุพฺพกา อิสโย มนฺตานํ กตฺตาโร มนฺตานํ ปวตฺตาโร เยสมิทํ
เอตรหิ เตวิชฺชา พฺราหฺมณา โปราณํ มนฺตปทํ คีตํ ปวุตฺตํ
สมีหิตํ ตทนุคายนฺติ ตทนุภาสนฺติ ภาสิตมนุภาสนฺติ วาจิตมนุวาเจนฺติ
เสยฺยถีทํ อฏฺฐโก วามโก วามเทโว เวสฺสามิตฺโต ยมตคฺคี องฺคิรโส
ภารทฺวาโช วาเสฏฺโฐ กสฺสโป ภคุ เตปิ นํ เอวมาหํสุ มยเมตํ
ชานาม มยเมตํ ปสฺสาม ยตฺถ วา พฺรหฺมา เยน วา พฺรหฺมา
ยหึ วา พฺรหฺมาติ ฯ เต ว เตวิชฺชา พฺราหฺมณา เอวมาหํสุ
มยํ น ชานาม มยํ น ปสฺสาม ตสฺส สหพฺยตาย มคฺคํ
เทเสม อยเมว อุชุมคฺโค อยมญฺชสายโน นิยฺยานิโก นิยฺยาติ
ตกฺกรสฺส พฺรหฺมสหพฺยตายาติ ฯ
[๓๗๑] ตํ กึ มญฺญสิ วาเสฏฺฐ นนุ เอวํ สนฺเต เตวิชฺชานํ
พฺราหฺมณานํ อปฺปาฏิหิริกตํ ภาสิตํ สมฺปชฺชตีติ ฯ อทฺธา โข
โภ โคตม เอวํ สนฺเต เตวิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ อปฺปาฏิหิริกตํ
ภาสิตํ สมฺปชฺชตีติ ฯ สาธุ วาเสฏฺฐ เตวิชฺชา พฺราหฺมณา ยํ น
ชานนฺติ ยํ น ปสฺสนฺติ ตสฺส สหพฺยตาย มคฺคํ เทสิสฺสนฺติ
อยเมว อุชุมคฺโค อยมญฺชสายโน นิยฺยานิโก นิยฺยาติ ตกฺกรสฺส
พฺรหฺมสหพฺยตายาติ เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฯ เสยฺยถาปิ วาเสฏฺฐ