พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/302/250
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
สํสนฺทติ โข เต ปญฺจสิข ตนฺติสฺสโร คีตสฺสเรน คีตสฺสโร จ
ตนฺติสฺสเรน เนว ๑ ปน เต ปญฺจสิข ตนฺติสฺสโร คีตสฺสรํ อติวตฺตติ
น ๒ คีตสฺสโร จ ตนฺติสฺสรํ กทา สํยูฬฺหา ปน เต ปญฺจสิข อิมา
คาถา พุทฺธูปสญฺหิตา ธมฺมูปสญฺหิตา สงฺฆูปสญฺหิตา อรหนฺตูปสญฺหิตา
กามูปสญฺหิตาติ ฯ เอกมิทาหํ ภนฺเต สมยํ ภควา
อุรุเวลายํ วิหรติ นชฺชา เนรญฺชราย ตีเร อชปาลนิโคฺรเธ
ปฐมาภิสมฺพุทฺโธ ฯ เตน โข ปนาหํ ภนฺเต สมเยน ภทฺทา นาม
สุริยวจฺฉสา ติมฺพรุโน คนฺธพฺพรญฺโญ ธีตา ตมาภิกงฺขามิ ฯ
สา โข ปน ภนฺเต ภคินี ปรกามินี โหติ สิขณฺฑิ ๓ นาม มาตลิสฺส.
สงฺคาหกสฺส ปุตฺโต ตมาภิกงฺขติ ฯ ยโต โข อหํ ภนฺเต ตํ ภคินึ
นาลตฺถํ เกนจิ ปริยาเยน อถาหํ เวฬุวปณฺฑุวีณํ อาทาย เยน
ติมฺพรุโน คนฺธพฺพรญฺโญ นิเวสนํ เตนุปสงฺกมึ อุปสงฺกมิตฺวา
เวฬุวปณฺฑุวีณํ อสฺสาเวสึ อิมา
[๔] คาถา อภาสึ พุทฺธูปสญฺหิตา
ธมฺมูปสญฺหิตา สงฺฆูปสญฺหิตา อรหนฺตูปสญฺหิตา กามูปสญฺหิตา
วนฺเท เต ปิตรํ ภทฺเท ติมฺพรุํ สุริยวจฺฉเส
เยน ชาตาสิ กลฺยาณี อานนฺทชนนี มม ฯ ฯเปฯ
สาลํว น จิรํ ผุลฺลํ ปิตรํ เต สุเมธเส
วนฺทมาโน นมสฺสามิ ยสฺสาเสตาทิสี ปชาติ ฯ
[๒๕๐] เอวํ วุตฺเต ภนฺเต ภทฺทา สุริยวจฺฉสา มํ เอตทโวจ
น โข เม มาริส โส ภควา สมฺมุขา ทิฏฺโฐ อปิจ สุโตเยว เม โส
#๑ ม. ยุ. น จ ปน ฯ ๒ ม. ยุ. นสทฺโท นตฺถิ ฯ ๓ ม. สิขณฺฑี ฯ
#๔ ม. ยุ. อิมา จ คาถาโย ฯ