พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/309/313
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
น ปรธมฺมวมฺภนา อายตเน ว ๑ ธมฺมเทสนา ตาว พหุกา จ
นิยฺยาตาโร ปญฺญายิสฺสนฺติ อิเม ปนาชีวกา ปุตฺตมตาย ปุตฺตา
อตฺตานญฺเจว อุกฺกํเสนฺติ ปเร จ วมฺเภนฺติ ตโย เจว นิยฺยาตาโร
ปญฺญาเปนฺติ เสยฺยถีทํ นนฺทํ วจฺฉํ กิสํ สงฺกิจฺจํ มกฺขลึ
โคสาลนฺติ ฯ อถ โข สนฺทโก ปริพฺพาชโก สกํ ปริสํ อามนฺเตสิ
จรนฺตุ โภนฺโต สมเณ โคตเม พฺรหฺมจริยวาโส นทานิ สุกรํ
อเมฺหหิ ลาภสกฺการสิโลเก ปริจฺจชิตุนฺติ ฯ
อิติ หิทํ สนฺทโก ปริพฺพาชโก สกํ ปริสํ อุยฺโยเชสิ ภควติ
พฺรหฺมจริเยติ ฯ
สนฺทกสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ฉฏฺฐํ ฯ
______________
#๑ ยุ. จ. ฯ