พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/309/313

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 309
น ปรธมฺมวมฺภนา อายตเน ว ๑ ธมฺมเทสนา ตาว พหุกา จ นิยฺยาตาโร ปญฺญายิสฺสนฺติ อิเม ปนาชีวกา ปุตฺตมตาย ปุตฺตา อตฺตานญฺเจว อุกฺกํเสนฺติ ปเร จ วมฺเภนฺติ ตโย เจว นิยฺยาตาโร ปญฺญาเปนฺติ เสยฺยถีทํ นนฺทํ วจฺฉํ กิสํ สงฺกิจฺจํ มกฺขลึ โคสาลนฺติ ฯ อถ โข สนฺทโก ปริพฺพาชโก สกํ ปริสํ อามนฺเตสิ จรนฺตุ โภนฺโต สมเณ โคตเม พฺรหฺมจริยวาโส นทานิ สุกรํ อเมฺหหิ ลาภสกฺการสิโลเก ปริจฺจชิตุนฺติ ฯ อิติ หิทํ สนฺทโก ปริพฺพาชโก สกํ ปริสํ อุยฺโยเชสิ ภควติ พฺรหฺมจริเยติ ฯ สนฺทกสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ฉฏฺฐํ ฯ ______________ #๑ ยุ. จ. ฯ