พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/311/316
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
อิติภวาภวกถํ อิติ วา ฯ อทฺทสา โข สกุลุทายิ ปริพฺพาชโก
ภควนฺตํ ทูรโต
[๑] อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวาน สกํ ปริสํ สณฺฐเปสิ ๒
อปฺปสทฺทา โภนฺโต โหนฺตุ มา โภนฺโต สทฺทมกตฺถ อยํ สมโณ
โคตโม อาคจฺฉติ อปฺปสทฺทกาโม โข ปน โส อายสฺมา อปฺปสทฺทวณฺณวาที ๓
อปฺเปวนาม อปฺปสทฺทํ ปริสํ วิทิตฺวา อุปสงฺกมิตพฺพํ
มญฺเญยฺยาติ ฯ อถ โข เต ปริพฺพาชกา ตุณฺหี อเหสุํ ฯ อถ
โข ภควา เยน สกุลุทายิ ปริพฺพาชโก เตนุปสงฺกมิ ฯ อถ โข
สกุลุทายิ ปริพฺพาชโก ภควนฺตํ เอตทโวจ เอตุ โข ภนฺเต
ภควา สฺวาคตํ ๓ ภนฺเต ภควโต จิรสฺสํ โข ภนฺเต ภควา อิมํ
ปริยายมกาสิ ยทิทํ อิธาคมนาย นิสีทตุ ภนฺเต ภควา อิทมาสนํ
ปญฺญตฺตนฺติ ฯ นิสีทิ ภควา ปญฺญตฺเต อาสเน ฯ สกุลุทายิปิ
โข ปริพฺพาชโก อญฺญตรํ นีจํ อาสนํ คเหตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข สกุลุทายิ ปริพฺพาชกํ ภควา เอตทโวจ
กาย นุตฺถ อุทายิ เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนา กา จ ปน โว
อนฺตรากถา วิปฺปกตาติ ฯ
[๓๑๖] ติฏฺฐเตสา ภนฺเต กถา ยาย มยํ เอตรหิ กถาย
สนฺนิสินฺนา เนสา ภนฺเต กถา ภควโต ทุลฺลภา ภวิสฺสติ ปจฺฉาปิ
สวนาย ปุริมานิ ภนฺเต ทิวสานิ ปุริมตรานิ นานาติตฺถิยานํ
สมณพฺราหฺมณานํ กุตูหลสาลายํ ๕ สนฺนิสินฺนานํ สนฺนิปติตานํ อย-
#๑ ยุ. ว ฯ ๒ ยุ. สณฺฐาเปสิ ฯ ๓ ยุ. อปฺปสทฺทสฺส ฯ ๔ ยุ. สาคตํ ฯ
#๕ โกตุหลสาลายนฺติปิ ปาโฐ ฯ