พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/312/534
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
สีฆสีฆํ โกฏฺฏาเปยฺย สีฆสีฆํ โกฏฺฏาเปตฺวา สีฆสีฆํ ผุสานิ ๑
อุทฺธราเปยฺย เอวมสฺสุ ตสฺส ๒ ภิกฺขเว กสฺสกสฺส คหปติสฺส ตานิ
ธญฺญานิ อคฺคปฺปตฺตานิ สารปฺปตฺตานิ สุทฺธานิ สาเร ปติฏฺฐิตานิ
เอวเมว โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ สีลวา จ โหติ ทุสฺสีลญฺจสฺส ปหีนํ โหติ
เตน จ วิวิตฺโต โหติ สมฺมาทิฏฺฐิโก จ โหติ มิจฺฉาทิฏฺฐิ
จสฺส ปหีนา โหติ ตาย จ วิวิตฺโต โหติ ขีณาสโว จ โหติ
อาสวา จสฺส ปหีนา โหนฺติ เตหิ จ วิวิตฺโต โหติ อยํ วุจฺจติ
ภิกฺขเว ภิกฺขุ อคฺคปฺปตฺโต สารปฺปตฺโต สุทฺโธ สาเร ปติฏฺฐิโตติ ฯ
[๕๓๔] ๙๕ เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว สรทสมเย วิทฺเธ วิคตวลาหเก
เทเว อาทิจฺโจ นภํ อพฺภุสฺสกฺกมาโน สพฺพํ อากาสคตํ ตมํ
อภิวิหจฺจ ภาสเต จ ตปเต จ วิโรจติ จ เอวเมว โข ภิกฺขเว ยโต
อริยสาวกสฺส วิรชํ วีตมลํ ธมฺมจกฺขุํ อุทปาทิ ๓ สหทสฺสนุปฺปาทา
ภิกฺขเว อริยสาวกสฺส ตีณิ สญฺโญชนานิ ปหียนฺติ สกฺกายทิฏฺฐิ
วิจิกิจฺฉา สีลพฺพตปรามาโส อถาปรํ ทฺวีหิ ธมฺเมหิ นิยฺยาติ
อภิชฺฌาย จ พฺยาปาเทน จ ฯ โส วิวิจฺเจว กาเมหิ วิวิจฺจ อกุสเลหิ
ธมฺเมหิ สวิตกฺกํ สวิจารํ วิเวกชํ ปีติสุขํ ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช
วิหรติ ฯ ตสฺมึ เจ ภิกฺขเว สมเย อริยสาวโก กาลํ กเรยฺย นตฺถิ
ตํ สญฺโญชนํ เยน สญฺโญชเนน สํยุตฺโต อริยสาวโก ปุนยิมํ โลกํ
อาคจฺเฉยฺยาติ ฯ
#๑ ม. ยุ. ถุสานิ ฯ ๒ โป. ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ๓ ม. อุปปชฺชติ