พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/313/317
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
น ปูชิโต น จ ปน ปูรณํ กสฺสปํ สาวกา สกฺกตฺวา ครุกตฺวา
อุปนิสฺสาย วิหรนฺติ ฯ ภูตปุพฺพํ ปูรโณ กสฺสโป อเนกสตาย
ปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ ฯ ตตฺร อญฺญตโร ปูรณสฺส กสฺสปสฺส
สาวโก สทฺทมกาสิ มา โภนฺโต ปูรณํ กสฺสปํ เอตมตฺถํ ปุจฺฉิตฺถ
เนโส เอตํ ชานาติ มยเมตํ ชานาม อเมฺห เอตมตฺถํ ปุจฺฉถ
มยเมตํ ภวตํ พฺยากริสฺสามาติ ฯ ภูตปุพฺพํ ปูรโณ กสฺสโป
พาหา ปคฺคยฺห กนฺทนฺโต น ลภติ อปฺปสทฺทา โภนฺโต โหนฺตุ
มา โภนฺโต สทฺทมกตฺถ เนเต ภวนฺเต ปุจฺฉนฺติ อเมฺห เอเต
ปุจฺฉนฺติ มยเมเตสํ พฺยากริสฺสามีติ ฯ พหู โข ปน ปูรณสฺส
กสฺสปสฺส สาวกา วาทํ อาโรเปตฺวา อปกฺกนฺตา น ตฺวํ อิมํ
ธมฺมวินยํ อาชานาสิ อหํ อิมํ ธมฺมวินยํ อาชานามิ กึ ตฺวํ อิมํ
ธมฺมวินยํ อาชานิสฺสสิ มิจฺฉาปฏิปนฺโน ตฺวมสิ อหมสฺมิ
สมฺมาปฏิปนฺโน สหิตมฺเม อสหิตนฺเต ปุเร วจนียํ ปจฺฉา อวจ
ปจฺฉา วจนียํ ปุเร อวจ อธิจิณฺณนฺเต ๑ วิปราวตฺตํ อาโรปิโต
เต วาโท นิคฺคหิโตสิ จร วาทปฺปโมกฺขาย นิพฺเพเธหิ วา สเจ
ปโหสีติ ฯ อิติ ปูรโณ กสฺสโป สาวกานํ น สกฺกโต น
ครุกโต น มานิโต น ปูชิโต น จ ปน ปูรณํ กสฺสปํ สาวกา
สกฺกตฺวา ครุกตฺวา อุปนิสฺสาย วิหรนฺติ อกุฏฺโฐ จ ปน ปูรโณ
กสฺสโป ธมฺมกฺโกเสนาติ ฯ เอกจฺเจ เอวมาหํสุ อยมฺปิ โข
มกฺขลิ โคสาโล ... อชิโต เกสกมฺพโล ๒ ... ปกุทฺโธ กจฺจายโน ...
#๑ ยุ. อวิจิณฺณนฺเต ฯ ๒ ยุ. สพฺพตฺถ เกสกมฺพลีติ ทิสฺสติ ฯ