พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/314/314
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
วิปฺปกตาติ ฯ ภควนฺตเมว โข โน ภนฺเต อารพฺภ ธมฺมี กถา
วิปฺปกตา อถ ภควา อนุปฺปตฺโตติ ฯ สาธุ ภิกฺขเว เอตํ โข
ภิกฺขเว ตุมฺหากํ ปฏิรูปํ กุลปุตฺตานํ สทฺธา อคารสฺมา อนคาริยํ
ปพฺพชิตานํ ยํ ตุเมฺห ธมฺมิยา กถาย สนฺนิสีเทยฺยาถ ฯ สนฺนิปติตานํ
โว ภิกฺขเว ทฺวยํ กรณียํ ธมฺมี วา กถา อริโย วา
ตุณฺหีภาโว ฯ เทฺวมา ภิกฺขเว ปริเยสนา ๑ อนริยา จ ปริเยสนา
อริยา จ ปริเยสนา ฯ
[๓๑๔] กตมา จ ภิกฺขเว อนริยา ปริเยสนา ฯ อิธ ภิกฺขเว
เอกจฺโจ อตฺตนา ชาติธมฺโม สมาโน ชาติธมฺมญฺเญว ปริเยสติ
อตฺตนา ชราธมฺโม สมาโน ชราธมฺมญฺเญว ปริเยสติ อตฺตนา
พฺยาธิธมฺโม สมาโน พฺยาธิธมฺมญฺเญว ปริเยสติ อตฺตนา มรณธมฺโม
สมาโน มรณธมฺมญฺเญว ปริเยสติ อตฺตนา โสกธมฺโม
สมาโน โสกธมฺมญฺเญว ปริเยสติ อตฺตนา สงฺกิเลสธมฺโม สมาโน
สงฺกิเลสธมฺมญฺเญว ปริเยสติ ฯ กิญฺจ ภิกฺขเว ชาติธมฺมํ วเทถ ฯ
ปุตฺตภริยํ ภิกฺขเว ชาติธมฺมํ ทาสิทาสํ ชาติธมฺมํ อเชฬกํ ชาติธมฺมํ
กุกฺกุฏสูกรํ ชาติธมฺมํ หตฺถิควาสฺสวฬวํ ชาติธมฺมํ ชาตรูปรชตํ
ชาติธมฺมํ ฯ ชาติธมฺมา เหเต ภิกฺขเว อุปธโย เอตฺถายํ
คธิโต มุจฺฉิโต อชฺฌาปนฺโน อตฺตนา ชาติธมฺโม สมาโน ชาติธมฺมญฺเญว
ปริเยสติ ฯ กิญฺจ ภิกฺขเว ชราธมฺมํ วเทถ ฯ ปุตฺตภริยํ
ภิกฺขเว ชราธมฺมํ ทาสิทาสํ ชราธมฺมํ อเชฬกํ ชราธมฺมํ
#๑ ม. ยุ. อริยา จ ปริเยสนา อนริยา จ ปริเยสนา ฯ