พระสุตันตปิฎกบาลี: 21/316/234
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส จตุกฺกนิปาตา
ภิกฺขเว กมฺมํ อกณฺหํ อสุกฺกํ อกณฺหอสุกฺกวิปากํ กมฺมกฺขยาย
สํวตฺตติ ฯ อิมานิ โข ภิกฺขเว จตฺตาริ กมฺมานิ มยา สยํ อภิญฺญา
สจฺฉิกตฺวา ปเวทิตานีติ ฯ
[๒๓๔] อถโข สิขาโมคฺคลฺลาโน พฺราหฺมโณ เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ
กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข
สิขาโมคฺคลฺลาโน พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ ปุริมานิ โภ โคตม
ทิวสานิ ปุริมตรานิ โสณกายโน มาณโว เยนาหํ เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา มํ เอตทโวจ สมโณ โคตโม สพฺพกมฺมานํ อกิริยํ
ปญฺญาเปติ สพฺพกมฺมานํ โข ปน อกิริยํ ปญฺญาเปนฺโต อุจฺเฉทํ
อาห โลกสฺส กมฺมสจฺจายํ โภ โลโก กมฺมสมารมฺภฏฺฐายีติ ฯ
ทสฺสนํปิ โข อหํ พฺราหฺมณ โสณกายนสฺส มาณวสฺส นาภิชานามิ
กุโต ปเนวรูโป กถาสลฺลาโป จตฺตารีมานิ พฺราหฺมณ กมฺมานิ มยา
สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา ปเวทิตานิ กตมานิ จตฺตาริ อตฺถิ
พฺราหฺมณ กมฺมํ กณฺหํ กณฺหวิปากํ อตฺถิ พฺราหฺมณ กมฺมํ สุกฺกํ
สุกฺกวิปากํ อตฺถิ พฺราหฺมณ กมฺมํ กณฺหํ สุกฺกํ กณฺหสุกฺกวิปากํ
อตฺถิ พฺราหฺมณ กมฺมํ อกณฺหํ อสุกฺกํ อกณฺหอสุกฺกวิปากํ กมฺมกฺขยาย
สํวตฺตติ ฯ กตมญฺจ พฺราหฺมณ กมฺมํ กณฺหํ กณฺหวิปากํ อิธ
พฺราหฺมณ เอกจฺโจ สพฺยาปชฺฌํ กายสงฺขารํ อภิสงฺขโรติ สพฺยาปชฺฌํ
วจีสงฺขารํ อภิสงฺขโรติ สพฺยาปชฺฌํ มโนสงฺขารํ อภิสงฺขโรติ โส