พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/32/14
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
ปธานมนฺวาย อนุโยคมนฺวาย อปฺปมาทมนฺวาย สมฺมามนสิการมนฺวาย
ตถารูปํ เจโตสมาธึ ผุสติ ยถาสมาหิเต จิตฺเต ตํ ปุพฺเพนิวาสํ
อนุสฺสรติ ตโต ปรํ นานุสฺสรติ ฯ โส เอวมาห โย โข โส
ภวํ พฺรหฺมา มหาพฺรหฺมา อภิภู อนภิภูโต อญฺญทตฺถุทโส วสวตฺติ
อิสฺสโร กตฺตา นิมฺมิตา เสฏฺโฐ สชฺชิตา วสี ปิตา ภูตภพฺยานํ ฯ
เยน มยํ โภตา พฺรหฺมุนา นิมฺมิตา โส นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต
ทีฆายุโก ๑ อวิปริณามธมฺโม สสฺสติสมํ ตเถว ฐสฺสติ ฯ เย ปน มยํ
อหุมฺหา เตน โภตา พฺรหฺมุนา นิมฺมิตา เต มยํ อนิจฺจา อธุวา
อสสฺสตา ๒ อปฺปายุกา จวนธมฺมา อิตฺถตฺตํ อาคตาติ ฯ เอวํวิหิตกํ
โภ ๓ ตุเมฺห อายสฺมนฺโต อิสฺสรกุตฺตํ พฺรหฺมกุตฺตํ อาจริยกํ อคฺคญฺญํ
ปญฺญเปถาติ ฯ เต เอวมาหํสุ เอวํ โข โน อาวุโส โคตม
สุตํ ยเถวายสฺมา โคตโม อาหาติ ฯ อคฺคญฺญญฺจาหํ ภคฺคว
ปชานามิ ฯ สงฺขิตฺตํ ฯ ยทภิชานํ ตถาคโต โน อนยํ อาปชฺชติ ฯ
[๑๔] สนฺติ ภคฺคว เอเก สมณพฺราหฺมณา ขิฑฺฑาปโทสิกํ
อาจริยกํ อคฺคญฺญํ ปญฺญเปนฺติ ตฺยาหํ อุปสงฺกมิตฺวา เอวํ วทามิ
สจฺจํ กิร ตุเมฺห อายสฺมนฺโต ขิฑฺฑาปโทสิกํ อาจริยกํ อคฺคญฺญํ
ปญฺญเปถาติ ฯ เต จ เม เอวํ ปุฏฺฐา อามาติ ปฏิชานนฺติ
ตฺยาหํ เอวํ วทามิ กถํวิหิตกํ ปน ตุเมฺห อายสฺมนฺโต ขิฑฺฑาปโทสิกํ
อาจริยกํ อคฺคญฺญํ ปญฺญเปถาติ ฯ เต มยา ปุฏฺฐา
น สํปายนฺติ อสํปายนฺตา มมํเยว ปฏิปุจฺฉนฺติ เตสาหํ ปุฏฺโฐ
#๑-๒ ม. ยุ. อยํ น ทิสฺสติ ฯ ๓ ม. ยุ. โน ฯ