พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/330/720 721 722 723
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
[๗๒๐] กถญฺจ เถร เอกวิหาโร วิตฺถารตเรน ปริปุณฺโณ
โหติ อิธ เถร ยํ อตีตํ ตํ ปหีนํ ยํ อนาคตํ ตํ
ปฏินิสฺสฏฺฐํ ปจฺจุปฺปนฺเนสุ จ อตฺตภาวปฏิลาเภสุ ฉนฺทราโค
สุปฏิวินีโต เอวํ โข เถร เอกวิหาโร วิตฺถารตเรน ปริปุณฺโณ
โหตีติ ฯ
[๗๒๑] อิทมโวจ ภควา อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ
เอตทโวจ สตฺถา
สพฺพาภิภุํ สพฺพวิทุํ สุเมธํ
สพฺเพสุ ธมฺเมสุ อนูปลิตฺตํ
สพฺพํ ชหํ ตณฺหกฺขเย วิมุตฺตํ
ตมหํ นรํ เอกวิหารีติ พฺรูมีติ ฯ ทสมํ ฯ
[๗๒๒] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถ โข อายสฺมา
มหากปฺปิโน เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ฯ
[๗๒๓] อทฺทสา โข ภควา อายสฺมนฺตํ มหากปฺปินํ ทูรโตว
อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวาน ภิกฺขู อามนฺเตสิ ปสฺสถ โน ตุเมฺห ภิกฺขเว
เอตํ ภิกฺขุํ อาคจฺฉนฺตํ โอทาตํ ตนุกํ ตุงฺคนาสิกนฺติ ฯ เอวํ ภนฺเต ฯ
เอโส โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ มหิทฺธิโก มหานุภาโว น จ สา สมาปตฺติ(
สุลภรูปา ยา เตน ภิกฺขุนา อสมาปนฺนปุพฺพา ยสฺส จตฺถาย
กุลปุตฺตา สมฺมเทว อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชนฺติ ตทนุตฺตรํ
