พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/336/329 330
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
จูฬหตฺถิปโทปมสุตฺตํ
[๓๒๙] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ เตน โข ปน สมเยน
ชาณุสฺโสณิ พฺราหฺมโณ สพฺพเสเตน วฬวาภิรเถน ๑ สาวตฺถิยา
นิยฺยาติ ทิวาทิวสฺส ฯ อทฺทสา โข ชาณุสฺโสณิ พฺราหฺมโณ ปิโลติกํ
ปริพฺพาชกํ ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวาน ปิโลติกํ ปริพฺพาชกํ
เอตทโวจ หนฺท กุโต นุ ภวํ วจฺฉายโน อาคจฺฉติ ทิวาทิวสฺสาติ ฯ
อิโต หิ โข อหํ โภ อาคจฺฉามิ สมณสฺส โคตมสฺส สนฺติกาติ ฯ
กึ ๒ ภวํ โคตมสฺส ปญฺญาเวยฺยตฺติยํ ปณฺฑิโต มญฺญตีติ ฯ โก จาหํ
โภ ๓ สมณสฺส โคตมสฺส ปญฺญาเวยฺยตฺติยํ ชานิสฺสามิ โสปิ นูนสฺส
ตาทิโสว โย สมณสฺส โคตมสฺส ปญฺญาเวยฺยตฺติยํ ชาเนยฺยาติ ฯ
อุฬาราย ขลุ ภวํ วจฺฉายโน สมณํ โคตมํ ปสํสาย ปสํสตีติ ฯ
โก จาหํ โภ สมณํ โคตมํ ปสํสิสฺสามิ ปสฏฺฐปฺปสฏฺโฐว โส
ภวํ โคตโม เสฏฺโฐ เทวมนุสฺสานนฺติ ฯ ตํ ปน ภวํ วจฺฉายโน
อตฺถวสํ ปสฺสมาโน สมเณ โคตเม เอวํ อภิปฺปสนฺโน โหตีติ ฯ๖
[๓๓๐] โก จาหํ โภ สมเณ โคตเม เอวํ อภิปฺปสนฺโนมฺหิ
เสยฺยถาปิ โภ กุสโล นาควนิโก นาควนํ ปวิเสยฺย โส ปสฺเสยฺย
#๑ สี. ยุ. วฬภีรเถน ฯ ๒ สี. ยุ. ตํ กึ มญฺญติ ภวํ วจฺฉายโนติ อิเม ปาฐา
#ทิสฺสนฺติ ฯ ๓ สี. ยุ. โก จาหํ โภ โก จาติ อิเม ปาฐา ทิสฺสนฺติ ฯ