พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/352/562
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
อชฺฌตฺตํ วิจิกิจฺฉาติ ปชานาติ ยถา จ อนุปฺปนฺนาย วิจิกิจฺฉาย
อุปฺปาโท โหติ ตญฺจ ปชานาติ ยถา จ อุปฺปนฺนาย วิจิกิจฺฉาย
ปหานํ โหติ ตญฺจ ปชานาติ ยถา จ ปหีนาย วิจิกิจฺจาย อายตึ
อนุปฺปาโท โหติ ตญฺจ ปชานาติ อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว มโนโสเจยฺยํ ฯ
อิมานิ โข ภิกฺขเว ตีณิ โสเจยฺยานีติ ฯ
กายสุจึ วาจาสุจึ ๑ เจโตสุจิมนาสวํ
สุจึ โสเจยฺยสมฺปนฺนํ อาหุ นินฺหาตปาปกนฺติ ฯ
[๕๖๒] ๑๒๓ ตีณีมานิ ภิกฺขเว โมเนยฺยานิ กตมานิ ตีณิ
กายโมเนยฺยํ วจีโมเนยฺยํ มโนโมเนยฺยํ ฯ กตมญฺจ ภิกฺขเว กายโมเนยฺยํ
อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต โหติ อทินฺนาทานา
ปฏิวิรโต โหติ อพฺรหฺมจริยา ๒ ปฏิวิรโต โหติ อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว
กายโมเนยฺยํ ฯ กตมญฺจ ภิกฺขเว วจีโมเนยฺยํ อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ
มุสาวาทา ปฏิวิรโต โหติ ปิสุณาย วาจาย ปฏิวิรโต โหติ ผรุสาย
วาจาย ปฏิวิรโต โหติ สมฺผปฺปลาปา ปฏิวิรโต โหติ อิทํ วุจฺจติ
ภิกฺขเว วจีโมเนยฺยํ ฯ กตมญฺจ ภิกฺขเว มโนโมเนยฺยํ อิธ ภิกฺขเว
ภิกฺขุ อาสวานํ ขยา อนาสวํ เจโตวิมุตฺตึ ปญฺญาวิมุตฺตึ ทิฏฺเฐว ธมฺเม
สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหรติ อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว
มโนโมเนยฺยํ ฯ อิมานิ โข ภิกฺขเว ตีณิ โมเนยฺยานีติ ฯ
กายมุนึ วาจามุนึ ๓ เจโตมุนิมนาสวํ
มุนึ โมเนยฺยสมฺปนฺนํ อาหุ สพฺพปฺปหายินนฺติ ฯ
อาปายิกวคฺโค ทุติโย ฯ
#๑ ม. วจีสุจึ ฯ ๒ ยุ. กาเมสุ มิจฺฉาจารา ฯ ๓ ม. วจีมุนึ ฯ