พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/36/17
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
น สํปายนฺติ อสํปายนฺตา มมํเยว ปฏิปุจฺฉนฺติ เตสาหํ ปุฏฺโฐ
พฺยากโรมิ สนฺตาวุโส อสญฺญิสตฺตา นาม เทวา สญฺญุปฺปาทา
จ ปน เต เทวา ตมฺหา กายา จวนฺติ ฯ ฐานํ โข ปเนตํ อาวุโส
วิชฺชติ ยํ อญฺญตโร สตฺโต ตมฺหา กายา จวิตฺวา อิตฺถตฺตํ
อาคจฺฉติ อิตฺถตฺตํ อาคโต สมาโน อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชติ
อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชิโต สมาโน อาตปฺปมนฺวาย ปธานมนฺวาย
ฯเปฯ ตถารูปํ เจโตสมาธึ ผุสติ ยถาสมาหิเต จิตฺเต
ตํ สญฺญุปฺปาทํ อนุสฺสรติ ตโต ปรํ นานุสฺสรติ ฯ โส เอวมาห
อธิจฺจสมุปฺปนฺโน อตฺตา จ โลโก จ ตํ กิสฺส เหตุ อหํ หิ
ปุพฺเพ นาโหสึ โสมฺหิ เอตรหิ อหุตฺวา สนฺตตาย ปรินโตติ ฯ
เอวํวิหิตกํ โน ตุเมฺห อายสฺมนฺโต อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ อาจริยกํ
อคฺคญฺญํ ปญฺญเปถาติ ฯ เต เอวมาหํสุ เอวํ โข ๑ อาวุโส
โคตม สุตํ ยเถวายสฺมา โคตโม อาหาติ ฯ อคฺคญฺญญฺจาหํ
ภคฺคว ปชานามิ ตญฺจ ปชานามิ ตโต จ อุตฺตริตรํ ปชานามิ
ตญฺจ ปชานนํ น ปรามสามิ ฯ อปรามสโต จ เม ปจฺจตฺตญฺเญว
นิพฺพุติ วิทิตา ยทภิชานํ ตถาคโต โน อนยํ อาปชฺชติ ฯ
[๑๗] เอวํวาทึ โข มํ ภคฺคว เอวมกฺขายึ เอเก สมณพฺราหฺมณา
อสตา ตุจฺฉา มุสา อภูเตน อพฺภาจิกฺขนฺติ วิปริโต สมโณ โคตโม
ภิกฺขโว จ สมโณ โคตโม เอวมาห ยสฺมึ สมเย สุภํ วิโมกฺขํ
อุปสมฺปชฺช วิหรติ สพฺพํ ตสฺมึ สมเย อสุภนฺเตว สมฺปชานาตีติ ๒ ฯ
#๑ ม. โขสทฺโท นตฺถิ ฯ ๒ ม. อสุภนฺเตฺวว ปชานาตีติ ฯ