ปราภโว วสโล เมตฺต เหมวตาฬวโก อถ วิชยํ มุนิ อุรค วคฺคํ วทนฺติ พารส ฯ _______________ สุตฺตนิปาเต ทุติโย จูฬวคฺโค ปฐมํ รตนสุตฺตํ

---

[๓๑๔] ๑ ยานีธภูตานิ สมาคตานิ ภุมฺมานิ วา ยานิ ว อนฺตลิกฺเข สพฺเพว ภูตา สุมนา ภวนฺตุ อโถปิ สกฺกจฺจ สุณนฺตุ ภาสิตํ ตสฺมา หิ ภูตา นิสาเมถ สพฺเพ เมตฺตํ กโรถ มานุสิยา ปชาย ฯ ทิวา จ รตฺโต จ หรนฺติ เย พลึ ตสฺมา หิ เน รกฺขถ อปฺปมตฺตา ฯ ยํ กิญฺจิ วิตฺตํ อิธ วา หุรํ วา สคฺเคสุ วา ยํ รตนํ ปณีตํ น โน สมํ อตฺถิ ตถาคเตน( อิทมฺปิ พุทฺเธ รตนํ ปณีตํ ฯ เอเตน สจฺเจน สุวตฺถิ โหตุ ฯ ขยํ วิราคํ อมตํ ปณีตํ