อถ โข อสงฺเขยฺโย อปฺปเมยฺโย มหาปุญฺญกฺขนฺโธเตฺวว สงฺขํ คจฺฉตีติ ฯ ปุพฺเพว ทานา สุมโน ททํ จิตฺตํ ปสาทเย ทตฺวา อตฺตมโน โหติ เอสา ยญฺญสฺส สมฺปทา ฯ วีตราโค วีตโทโส วีตโมโห อนาสโว ๑ เขตฺตํ ยญฺญสฺส สมฺปนฺนํ สญฺญตา พฺรหฺมจาริโน ๒ ฯ สยํ อาจรยิตฺวาน ๓ ทตฺวา สเกหิ ปาณิภิ ฯ อตฺตโน ปรโต เจโส ยญฺโญ โหติ มหปฺผโล ฯ เอวํ ยชิตฺวา เมธาวี สทฺโธ มุตฺเตน เจตสา อพฺยาปชฺฌํ สุขํ โลกํ ๔ ปณฺฑิโต อุปปชฺชตีติ ฯ

---

[๓๐๙] ๓๘ อถโข อญฺญตโร พฺราหฺมโณ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ อหญฺหิ โภ โคตม เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ นตฺถิ อตฺตกาโร นตฺถิ ปรกาโรติ มาหํ พฺราหฺมณ เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ อทฺทสํ วา อสฺโสสึ วา กถํ หิ นาม สยํ อภิกฺกมนฺโต สยํ ปฏิกฺกมนฺโต เอวํ วกฺขติ นตฺถิ อตฺตกาโร นตฺถิ ปรกาโรติ ตํ กิมฺมญฺญสิ พฺราหฺมณ อตฺถิ อารพฺภธาตูติ เอวํ โภ อารพฺภธาตุยา สติ อารพฺภวนฺโต สตฺตา ปญฺญายนฺตีติ เอวํ โภ ยํ โข พฺราหฺมณ อารพฺภธาตุยา สติ อารพฺภวนฺโต สตฺตา ปญฺญายนฺติ อยํ #๑ ม. ยุ. วีตราคา ... โทสา ... โมหา อนาสวา ฯ ๒ โป. พฺรหฺมจารยา ฯ ม. ยุ. #พฺรหฺมจารโย ฯ ๓ ม. ยุ. อาจมยิตฺวาน ฯ ๔ โป. โลเก ฯ