พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/378/310

สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
เล่ม 22
หน้า 378
สตฺตานํ อตฺตกาโร อยํ ปรกาโรติ ฯ ตํ กิมฺมญฺญสิ พฺราหฺมณ อตฺถิ นิกฺกมธาตูติ ฯเปฯ อตฺถิ ปรกฺกมธาตุ อตฺถิ ถามธาตุ อตฺถิ ธิติธาตุ อตฺถิ อุปกฺกมธาตูติ เอวํ โภ อุปกฺกมธาตุยา สติ อุปกฺกมวนฺโต สตฺตา ปญฺญายนฺตีติ เอวํ โภ ยํ โข พฺราหฺมณ อุปกฺกมธาตุยา สติ อุปกฺกมวนฺโต สตฺตา ปญฺญายนฺติ อยํ สตฺตานํ อตฺตกาโร อยํ ปรกาโรติ มาหํ พฺราหฺมณ เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ อทฺทสํ วา อสฺโสสึ วา กถญฺหิ นาม สยํ อภิกฺกมนฺโต สยํ ปฏิกฺกมนฺโต เอวํ วกฺขติ นตฺถิ อตฺตกาโร นตฺถิ ปรกาโรติ ฯ อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม ฯเปฯ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺติ ฯ
[๓๑๐] ๓๙ ตีณีมานิ ภิกฺขเว นิทานานิ กมฺมานํ สมุทยาย กตมานิ ตีณิ โลโภ นิทานํ กมฺมานํ สมุทยาย โทโส นิทานํ กมฺมานํ สมุทยาย โมโห นิทานํ กมฺมานํ สมุทยาย น ภิกฺขเว โลภา อโลโภ สมุเทติ อถ โข ภิกฺขเว โลภา โลโภว สมุเทติ น ภิกฺขเว โทสา อโทโส สมุเทติ อถ โข ภิกฺขเว โทสา โทโสว สมุเทติ น ภิกฺขเว โมหา อโมโห สมุเทติ อถ โข ภิกฺขเว โมหา โมโหว สมุเทติ น ภิกฺขเว โลภเชน กมฺเมน โทสเชน กมฺเมน โมหเชน กมฺเมน เทวา ปญฺญายนฺติ มนุสฺสา ปญฺญายนฺติ ยา วาปนญฺญาปิ กาจิ สุคติ ๑ อถ โข ภิกฺขเว โลภเชน กมฺเมน โทสเชน กมฺเมน โมหเชน กมฺเมน นิรโย ปญฺญายติ ติรจฺฉานโยนิ ปญฺญายติ ปิตฺติวิสโย ๒ ปญฺญายติ ยา วาปนญฺญาปิ กาจิ ทุคฺคติ ๓ #๑ โป. ม. ยุ. สุคตโย ฯ ๒ ม. ยุ. เปตฺติวิสโย ฯ ๓ โป. ม. ยุ. ทุคฺคติโย ฯ