พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/378/319 320
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
สุตฺตนิปาเต ทุติยสฺส จูฬวคฺคสฺส ปญฺจมํ สูจิโลมสุตฺตํ
[๓๑๙] ๕ เอวมฺเม สุตํ ฯ เอกํ สมยํ ภควา คยายํ วิหรติ
ฏงฺกิตมญฺเจ สูจิโลมยกฺขสฺส ๑ ภวเน ฯ เตน โข ปน สมเยน
ขโร จ ยกฺโข สูจิโลโม จ ยกฺโข ภควโต อวิทูเร อติกฺกมนฺติ ฯ
อถ โข ขโร ยกฺโข สูจิโลมํ ยกฺขํ เอตทโวจ เอโส สมโณติ ฯ
เนโส สมโณ สมณโก เอโส ยาว ๒ อหํ ปชานามิ ยทิ วา
[๓]
สมโณ ยทิ วา
[๔] สมณโกติ ฯ อถ โข สูจิโลโม ยกฺโข เยน
ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต กายํ อุปนาเมสิ ฯ
อถ โข ภควา กายํ อปนาเมสิ ฯ อถ โข สูจิโลโม ยกฺโข ภควนฺตํ
เอตทโวจ ภายสิ มํ สมณาติ ฯ น ขฺวาหนฺตํ อาวุโส ภายามิ อปิ
จ
[๕] เต สมฺผสฺโส ปาปโกติ ฯ ปญฺหนฺตํ สมณ ปุจฺฉิสฺสามิ สเจ
เม น พฺยากาสิ จิตฺตํ วา เต ขิปิสฺสามิ หทยํ วา เต
ผาเลสฺสามิ ปาเทสุ วา คเหตฺวา ปารคงฺคาย ขิปิสฺสามีติ ฯํ
น ขฺวาหนฺตํ อาวุโส ปสฺสามิ สเทวเก โลเก สมารเก สพฺรหฺมเก
สสฺสมณพฺราหฺมณิยา ปชาย สเทวมนุสฺสาย โย เม จิตฺตํ วา
ขิเปยฺย หทยํ วา ผาเลยฺย ปาเทสุ วา คเหตฺวา ปารคงฺคาย
ขิเปยฺย อปิ จ ตฺวํ อาวุโส ปุจฺฉ ยทากงฺขสีติ ฯ อถ โข
สูจิโลโม ยกฺโข ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ
[๓๒๐] ราโค จ โทโส จ กุโตนิทานา
#๑ ม. ยุ. สูจิโลมสฺส ยกฺขสฺส ฯ ๒ ม. ยาวาหํ ฯ ยุ. ยาว ชานามิ ฯ
#๓ ๔ ม. ยุ. โส ฯ ๕ ยุ. โข ฯ