พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/379/311
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
อิมานิ โข ภิกฺขเว ตีณิ นิทานานิ กมฺมานํ สมุทยาย ฯ ตีณีมานิ
ภิกฺขเว นิทานานิ กมฺมานํ สมุทยาย กตมานิ ตีณิ อโลโภ นิทานํ
กมฺมานํ สมุทยาย อโทโส นิทานํ กมฺมานํ สมุทยาย อโมโห
นิทานํ กมฺมานํ สมุทยาย น ภิกฺขเว อโลภา โลโภ สมุเทติ อถ
โข ภิกฺขเว อโลภา อโลโภว สมุเทติ น ภิกฺขเว อโทสา โทโส
สมุเทติ อถ โข ภิกฺขเว อโทสา อโทโสว สมุเทติ น ภิกฺขเว
อโมหา โมโห สมุเทติ อถ โข ภิกฺขเว อโมหา อโมโหว สมุเทติ
น ภิกฺขเว อโลภเชน กมฺเมน อโทสเชน กมฺเมน อโมหเชน กมฺเมน
นิรโย ปญฺญายติ ติรจฺฉานโยนิ ปญฺญายติ ปิตฺติวิสโย ปญฺญายติ
ยา วาปนญฺญาปิ กาจิ ทุคฺคติ อถ โข ภิกฺขเว อโลภเชน กมฺเมน
อโทสเชน กมฺเมน อโมหเชน กมฺเมน เทวา ปญฺญายนฺติ มนุสฺสา
ปญฺญายนฺติ ยา วาปนญฺญาปิ กาจิ สุคติ อิมานิ โข ภิกฺขเว
ตีณิ นิทานานิ กมฺมานํ สมุทยายาติ ฯ
[๓๑๑] ๔๐ เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา กิมฺมิลายํ ๑ วิหรติ
เวฬุวเน ฯ อถ โข อายสฺมา กิมฺมิโล เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ เอกมนฺตํ นิสินฺโน
โข อายสฺมา กิมฺมิโล ภควนฺตํ เอตทโวจ โก นุ โข ภนฺเต เหตุ
โก ปจฺจโย เยน ตถาคเต ปรินิพฺพุเต สทฺธมฺโม น จิรฏฺฐิติโก
โหตีติ อิธ กิมฺมิล ตถาคเต ปรินิพฺพุเต ภิกฺขู ภิกฺขุนิโย อุปาสกา
อุปาสิกาโย สตฺถริ อคารวา วิหรนฺติ อปฺปติสฺสา ธมฺเม อคารวา
#๑ ม. กิมิลายํ ฯ ยุ. กิมฺพิลายํ ฯ