พระสุตันตปิฎกบาลี: 30/387/752 753 754
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส จูฬนิทฺเทโส
วตฺเตยฺยาติ สยํ น เสเว ปสุตํ ปมตฺตํ ฯ เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ
เตนาห โส ปจฺเจกสมฺพุทฺโธ
ปาปํ สหายํ ปริวชฺชเยถ
อนตฺถทสฺสึ วิสเม นิวิฏฺฐํ
สยํ น เสเว ปสุตํ ปมตฺตํ
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโปติ ฯ
[๗๕๒] พหุสฺสุตํ ธมฺมธรํ ภเชถ
มิตฺตํ อุฬารํ ปฏิภาณวนฺตํ
อญฺญาย อตฺถานิ วิเนยฺย กงฺขํ
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ
[๗๕๓] พหุสฺสุตํ ธมฺมธรํ ภเชถาติ พหุสฺสุตนฺติ พหุสฺสุโต
[๑]
สุตธโร สุตสนฺนิจโย เย เต ธมฺมา อาทิกลฺยาณา มชฺเฌกลฺยาณา
ปริโยสานกลฺยาณา สาตฺถา สพฺยญฺชนา ๒ เกวลปริปุณฺณํ
ปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ อภิวทนฺติ ตถารูปาสฺส ธมฺมา พหุสฺสุตา
โหนฺติ ธตา ๓ วจสา ปริจิตา มนสานุเปกฺขิตา ทิฏฺฐิยา สุปฏิวิทฺธา ฯ
ธมฺมธรนฺติ ธมฺมํ ธาเรนฺตํ สุตฺตํ เคยฺยํ เวยฺยากรณํ คาถํ อุทานํ
อิติวุตฺตกํ ชาตกํ อพฺภูตธมฺมํ ๔ เวทลฺลํ ฯ พหุสฺสุตํ ธมฺมธรํ
ภเชถาติ พหุสฺสุตญฺจ ธมฺมธรญฺจ มิตฺตํ ภเชยฺย
[๕] เสเวยฺย นิเสเวยฺย
สํเสเวยฺย ปฏิเสเวยฺยาติ พหุสฺสุตํ ธมฺมธรํ ภเชถ ฯ
[๗๕๔] มิตฺตํ อุฬารํ ปฏิภาณวนฺตนฺติ อุฬาโร โหติ มิตฺโตใ
#๑ ม. โหติ มิตฺโต ฯ ๒ ม. สาตฺถํ สพฺยญฺชนํ ฯ ๓ ม. ธาตา ๔ ม. อพฺภุตธมฺมํ ฯ
#เอวมุปริปิ ฯ ๕ ม. สํภเชยฺย ฯ