พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/389/327

สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
เล่ม 25
หน้า 389
อนุตฺตรา เต วจสา มนสา กมฺมุนา จ เต สนฺติโสรจฺจสมาธิสณฺฐิตา สุตสฺส ปญฺญาย จ สารมชฺฌคูติ ฯ กึสีลสุตฺตํ นวมํ ฯ _____________ สุตฺตนิปาเต ทุติยสฺส จูฬวคฺคสฺส ทสมํ อุฏฺฐานสุตฺตํ
[๓๒๗] ๑๐ อุฏฺฐหถ นิสีทถ โก อตฺโถ สุปิเตน โว อาตุรานํ หิ กา นิทฺทา สลฺลวิทฺธาน รุปฺปตํ ฯ อุฏฺฐหถ นิสีทถ ทฬฺหํ สิกฺขถ สนฺติยา มา โว ปมตฺเต วิญฺญาย (มจฺจุราชา) อโมหยิตฺถ วสานุเค ฯ ยาย เทวา มนุสฺสา จ สิตา ติฏฺฐนฺติ อตฺถิกา ตรเถตํ วิสตฺติกํ ขโณ โว ๑ มา อุปจฺจคา ขณาตีตา หิ โสจนฺติ นิรยมฺหิ สมปฺปิตา ฯ ปมาโท รโช ปมาทา ๒ ปมาทานุปติโต รโช อปฺปมาเทน วิชฺชาย อพฺพูเฬฺห ๓ สลฺลมตฺตโนติ ฯ อุฏฺฐานสุตฺตํ ทสมํ ฯ __________ #๑ ม. ยุ. เว ฯ ๒ ม. ปมาโท ฯ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๓ ม. ยุ. อพฺพเห ฯ