พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/392/330
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
นิโคฺรธกปฺโป อิติ ตสฺส นามํ
ตยา กตํ ภควา พฺราหฺมณสฺส
โส ตํ นมสฺสํ อจรึ มุตฺยเปกฺโข
อารทฺธวิริโย ทฬฺหธมฺมทสฺสี ฯ
ตํ สาวกํ สกฺก มยมฺปิ สพฺเพ
อญฺญาตุมิจฺฉาม สมนฺตจกฺขุ
สมวฏฺฐิตา โน สวนาย โสตา
ตุวํ โน สตฺถา ตฺวมนุตฺตโรสิ ฯ
ฉินฺเทว โน วิจิกิจฺฉํ พฺรูหิ เมตํ
ปรินิพฺพุตํ เวทย ภูริปญฺญ
มชฺเฌ จ ๑ โน ภาส สมนฺตจกฺขุ
สกฺโกว เทวานํ สหสฺสเนตฺโต ฯ
เย เกจิ คนฺถา อิธ โมหมคฺคา
อญฺญาณปกฺขา วิจิกิจฺฉฐานา
ตถาคตํ ปตฺวา น เต ภวนฺติ
จกฺขุํ หิ เอตํ ปรมํ นรานํ ฯ
โน เจ หิ ชาตุ ปุริโส กิเลเส
วาโต ยถา อพฺภฆนํ วิหาเน
ตโมวสฺส นิวุโต สพฺพโลโก
#๑ ยุ. ว ฯ