พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/395/316
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
อนุจริยาย วทามิ สโข โส ภิกฺขเว ทฬิทฺโท อสฺสโก อนทฺธิโก
กาเยน ทุจฺจริตํ จริตฺวา วาจาย ทุจฺจริตํ จริตฺวา มนสา ทุจฺจริตํ๗
จริตฺวา กายสฺส เภทา ปรมฺมรณา นิรยพนฺธเน วา พชฺฌติ
ติรจฺฉานโยนิพนฺธเน วา นาหํ ภิกฺขเว อญฺญํ เอกํ พนฺธนํ สมนุปสฺสามิ
เอวํทารุณํ เอวํทุกฺขํ ๑ เอวํอนฺตรายกรํ อนุตฺตรสฺส โยคกฺเขมสฺส
อธิคมาย ยถยิทํ ภิกฺขเว นิรยพนฺธนํ วา ติรจฺฉานโยนิพนฺธนํ วาติ ฯ
ทฬิทฺทิยํ ทุกฺขํ โลเก อิณาทานญฺจ วุจฺจติ
ทฬิทฺโท อิณมาทาย ภุญฺชมาโน วิหญฺญติ
ตโต อนุจรนฺติ นํ พนฺธนมฺปิ นิคจฺฉติ
เอตญฺหิ พนฺธนํ ทุกฺขํ กามลาภาภิชปฺปินํ ฯ
ตเถว อริยวินเย สทฺธา ยสฺส น วิชฺชติ
อหิริโก อโนตฺตปฺปี ปาปกมฺมํ วินิพฺพโย ๒
กายทุจฺจริตํ กตฺวา วจีทุจฺจริตานิ จ
มโนทุจฺจริตํ กตฺวา มา มํ ชญฺญูติ อิจฺฉติ
โส สํสปฺปติ กาเยน วาจาย อุท เจตสา
ปาปกมฺมํ ปวฑฺเฒนฺโต ตตฺถ ตตฺถ ปุนปฺปุนํ ฯ
โส ปาปกมฺโม ทุมฺเมโธ ชานํ ทุกฺกฏมตฺตโน
ทฬิทฺโท อิณมาทาย ภุญฺชมาโน วิหญฺญติ ฯ
ตโต อนุจรนฺติ นํ สงฺกปฺปา มานสา ทุกฺขา
#๑ ม. ยุ. เอวํ กฏุกํ ฯ ๒ ยุ. ปาปกมฺมวินิจฺฉโย ฯ