พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/396/316
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
คาเม วา ยทิวา รญฺเญ ยสฺส วิปฺปฏิสารชา ฯ
โส ปาปกมฺโม ทุมฺเมโธ ชานํ ทุกฺกฏมตฺตโน
โยนิมญฺญตรํ คนฺตฺวา นิรเย วาปิ พชฺฌติ
เอตญฺหิ พนฺธนํ ทุกฺขํ ยมฺหา ธีโร ปมุจฺจติ ฯ
ธมฺมลทฺเธหิ โภเคหิ ททํ จิตฺตํ ปสาทยํ
อุภยตฺถ กฏคฺคาโห สทฺธสฺส ฆรเมสิโน
ทิฏฺฐธมฺมหิตตฺถาย สมฺปราย สุขาย จ
เอวเมตํ คหฏฺฐานํ จาโค ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ ฯ
ตเถว อริยวินเย สทฺธา ยสฺส ปติฏฺฐิตา
หิริมโน จ โอตฺตปฺปี ปญฺญวา สีลสํวุโต
เอโส โข อริยวินเย สุขํ ชีวีติ ๑ วุจฺจติ ฯ
นิรามิสํ สุขํ ลทฺธา อุเปกฺขํ อธิติฏฺฐติ
ปญฺจ นีวรเณ หิตฺวา นิจฺจํ อารทฺธวิริโย
ฌานานิ อุปสมฺปชฺช เอโกทิ นิปโก สโต
เอตํ ๒ ญตฺวา ยถาภูตํ สพฺพสญฺโญชนกฺขเย
สพฺพโส อนุปาทาย สมฺมา จิตฺตํ วิมุจฺจติ ฯ
ตสฺส สมฺมาวิมุตฺตสฺส ญาณํ เจ โหติ ตาทิโน
อกุปฺปา เม วิมุตฺตีติ ภวสญฺโญชนกฺขเย ฯ
เอตํ โข ปรมํ ญาณํ เอตํ สุขมนุตฺตรํ
อโสกํ วิรชํ เขมํ เอตํ อาณณฺยา มุตฺตมนฺติ ฯ
#๑ ม. ยุ. สุขชีวีติ ฯ ๒ ม. ยุ. เอวํ ฯ ๓ ม. ยุ. อาณณฺยมุตฺตมนฺติ ฯ