พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/397/317
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
[๓๑๗] ๔๖
[๑]- เอกํ สมยํ อายสฺมา มหาจุนฺโท เจตีสุ วิหรติ
สญฺชาติยํ ๒ ฯ ตตฺร โข อายสฺมา มหาจุนฺโท ภิกฺขู อามนฺเตสิ อาวุโส
ภิกฺขโวติ ฯ อาวุโสติ โข เต ภิกฺขู อายสฺมโต มหาจุนฺทสฺส
ปจฺจสฺโสสุํ ฯ อายสฺมา มหาจุนฺโท เอตทโวจ อิธ อาวุโส ธมฺมโยคา
ภิกฺขู ฌายี ภิกฺขู อปสาเทนฺติ อิเม ปน ฌายิโนมฺหา ฌายิโนมฺหาติ
ฌายนฺติ ปชฺฌายนฺติ
[๓]- กิญฺหิเม ฌายนฺติ กินฺติเม
ฌายนฺติ กถญฺหิเม ๔ ฌายนฺตีติ ตตฺถ ธมฺมโยคา จ ภิกฺขู
นปฺปสีทนฺติ ฌายี จ ภิกฺขู นปฺปสีทนฺติ น จ พหุชนหิตาย
ปฏิปนฺนา โหนฺติ พหุชนสุขาย พหุโน ชนสฺส อตฺถาย หิตาย สุขาย
เทวมนุสฺสานํ อิธ ปนาวุโส ฌายี ภิกฺขู ธมฺมโยเค ภิกฺขู อปสาเทนฺติ
อิเม ปน ธมฺมโยคมฺหา ธมฺมโยคมฺหาติ อุทฺธตา อุนฺนฬา จปลา
มุขรา วิกิณฺณวาจา มุฏฺฐสฺสติโน ๕ อสมฺปชานา อสมาหิตา วิพฺภนฺตจิตฺตา
ปากฏินฺทฺริยา กิญฺหิเม ธมฺมโยคา กินฺติเม ธมฺมโยคา
กถญฺหิเม ธมฺมโยคาติ ตตฺถ ฌายี จ ภิกฺขู นปฺปสีทนฺติ ธมฺมโยคา
จ ภิกฺขู นปฺปสีทนฺติ น จ พหุชนหิตาย ปฏิปนฺนา โหนฺติ
พหุชนสุขาย พหุโน ชนสฺส อตฺถาย หิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ
อิธ ปนาวุโส ธมฺมโยคา ภิกฺขู ธมฺมโยคานญฺเญว ภิกฺขูนํ วณฺณํ
ภาสนฺติ โน ฌายีนํ ภิกฺขูนํ วณฺณํ ภาสนฺติ ตตฺถ ธมฺมโยคา
จ ภิกฺขู นปฺปสีทนฺติ ฌายี จ ภิกฺขู นปฺปสีทนฺติ น จ
พหุชนหิตาย ปฏิปนฺนา โหนฺติ พหุชนสุขาย พหุโน ชนสฺส อตฺถาย
#๑ โป. ม. ยุ. เอวํ เม สุตํ ฯ ๒ สยํ ชาติยํ ฯ ยุ. สหชาติยํ ฯ ๓ ม. เอตฺถนฺตเร
#นิชฺฌายนฺติ อวชฺฌายนฺติ กิมิเมติ ทิสฺสนฺติ ฯ ๔ ม. กถํ อิเม ฯ ๕ โป. ม. ยุ.
#มุฏฺฐสฺสตี ฯ