พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/398/318
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
หิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ อิธ ปนาวุโส ฌายี ภิกฺขู ฌายีนญฺเญว
ภิกฺขูนํ วณฺณํ ภาสนฺติ โน ธมฺมโยคานํ ภิกฺขูนํ วณฺณํ
ภาสนฺติ ตตฺถ ฌายี จ ภิกฺขู นปฺปสีทนฺติ ธมฺมโยคา จ ภิกฺขู
นปฺปสีทนฺติ น จ พหุชนหิตาย ปฏิปนฺนา โหนฺติ พหุชนสุขาย
พหุโน ชนสฺส อตฺถาย หิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ ตสฺมา ติหาวุโส
เอวํ สิกฺขิตพฺพํ ธมฺมโยคา สมานา ฌายีนํ ภิกฺขูนํ วณฺณํ
ภาสิสฺสามาติ เอวญฺหิ โว อาวุโส สิกฺขิตพฺพํ ตํ กิสฺส เหตุ
อจฺฉริยา เหเต อาวุโส ปุคฺคลา ทุลฺลภา โลกสฺมึ เย อมตํ ธาตุํ
กาเยน ผุสิตฺวา วิหรนฺติ ตสฺมา ติหาวุโส เอวํ สิกฺขิตพฺพํ ฌายี
สมานา ธมฺมโยคานํ ภิกฺขูนํ วณฺณํ ภาสิสฺสามาติ เอวญฺหิ โว
อาวุโส สิกฺขิตพฺพํ ตํ กิสฺส เหตุ อจฺฉริยา เหเต อาวุโส
ปุคฺคลา ทุลฺลภา โลกสฺมึ เย คมฺภีรอตฺถปทํ ปญฺญาย อติวิชฺฌปสฺสนฺตีติ ฯ
[๓๑๘] ๔๗ อถ โข โมฬิยสิวโก ๑ ปริพฺพาชโก เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ กถํ
สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข
โมฬิยสิวโก ปริพฺพาชโก ภควนฺตํ เอตทโวจ สนฺทิฏฺฐิโก ธมฺโม
สนฺทิฏฺฐิโก ธมฺโมติ ภนฺเต วุจฺจติ กิตฺตาวตา นุ โข ภนฺเต สนฺทิฏฺฐิโก
ธมฺโม โหติ อกาลิโก เอหิปสฺสิโก โอปนยิโก ๒ ปจฺจตฺตํ เวทิตพฺโพ
วิญฺญูหีติ เตนหิ สิวก ตญฺเญเวตฺถ ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ ๓ ยถา เต
#๑ โป. ยุ. โมลิยสิวโก ฯ ม. โมฬิยสีวโก ฯ ๒ ม. โอปเนยฺยิโก ฯ ๓ ม. ปฏิปุจฺฉามิ ฯ