สีสํ วิวริ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ มุณฺโฑ อยํ ภวํ มุณฺฑโก อยํ ภวนฺติ ตโต ปุน นิวตฺติตุกาโม อโหสิ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส เอตทโหสิ มุณฺฑาปิ หิเธกจฺเจ พฺราหฺมณา ภวนฺติ ยนฺนูนาหํ อุปสงฺกมิตฺวา ชาตึ ปุจฺเฉยฺยนฺติ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ กึชจฺโจ ภวนฺติ ฯ อถ โข ภควา สุนฺทริกภารทฺวาชํ พฺราหฺมณํ คาถาย ๑ อชฺฌภาสิ

---

[๓๕๙] น พฺราหฺมโณ โนมฺหิ น ราชปุตฺโต น เวสฺสายโน อุท โกจิ โนมฺหิ โคตฺตํ ปริญฺญาย ปุถุชฺชนานํ อกิญฺจโน มนฺต จรามิ โลเก สงฺฆาฏิวาสี อคโห จรามิ นิวุตฺตเกโส อภินิพฺพุตตฺโต อลิมฺปมาโน อิธ มาณเวหิ อกลฺลํ ๒ มํ (พฺราหฺมณ) ปุจฺฉสิ โคตฺตปญฺหํ ปุจฺฉนฺติ เว โภ พฺราหฺมณา พฺราหฺมเณหิ สห พฺราหฺมโณ โน ภวนฺติ ฯ พฺราหฺมโณ เจ ตฺวํ พฺรูสิ มญฺจ พฺรูสิ อพฺราหฺมณํ ตํ ตํ สาวิตฺตึ ปุจฺฉามิ ติปทํ จตุวีสตกฺขรํ ฯ #๑ ม. ยุ. คาถาหิ ฯ ๒ โป. ยุ. อกลฺล ฯ