พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/42/23
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
อสฺสาสปฺปตฺตา ปฏิชานนฺติ อชฺฌาสยํ อาทิพฺรหฺมจริยนฺติ อยํ โข โน
ภนฺเต อนฺตรากถา วิปฺปกตา อถ ภควา อนุปฺปตฺโตติ ฯ ทุชฺชานํ
โข ปเนตํ นิโคฺรธ ตยา อญฺญทิฏฺฐิเกน อญฺญขนฺติเกน อญฺญรุจิเกน
อญฺญตฺร อาโยเคน อญฺญตฺร อาจริยเกน เยนาหํ สาวเก วิเนมิ
เยน มยา สาวกา วินีตา อสฺสาสปฺปตฺตา ปฏิชานนฺติ อชฺฌาสยํ
อาทิพฺรหฺมจริยนฺติ อิงฺฆ ตฺวํ มํ นิโคฺรธ สเก อาจริยเก อธิชิคุจฺเฉ
ปญฺหํ ปุจฺฉ กถํสนฺตา นุ โข ภนฺเต ตโปชิคุจฺฉา ปริปุณฺณา
โหติ กถํ อปริปุณฺณาติ ฯ เอวํ วุตฺเต เต ปริพฺพาชกา อุนฺนาทิโน
อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทา อเหสุํ อจฺฉริยํ วต โภ อพฺภุตํ วต โภ
สมณสฺส โคตมสฺส มหิทฺธิกตา มหานุภาวตา ยตฺร หิ นาม
สกวาทํ ฐเปสฺสติ ปรวาเทน ปวาเรสฺสตีติ ฯ
[๒๓] อถโข นิโคฺรโธ ปริพฺพาชโก เต ปริพฺพาชเก อปฺปสทฺเท
กตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ มยํ โข ภนฺเต ตโปชิคุจฺฉวาทา
ตโปชิคุจฺฉํ ๑ อลฺลีนา วิหราม กถํสนฺตา นุ โข ภนฺเต ตโปชิคุจฺฉา
ปริปุณฺณา โหติ กถํ อปริปุณฺณาติ ฯ อิธ นิโคฺรธ ตปสฺสี
อเจลโก โหติ มุตฺตาจาโร หตฺถาวเลขโน ๒ น เอหิภทฺทนฺติโก
น ติฏฺฐภทฺทนฺติโก น อภิหตํ น อุทฺทิสฺส กตํ น นิมนฺตนํ
สาทิยติ โส น กุมฺภิมุขา ปฏิคฺคณฺหาติ น กโลปิมุขา
ปฏิคฺคณฺหาติ น เอฬกมนฺตรํ น อุทุกฺขลมนฺตรํ ๓ น มุสลมนฺตรํ น
ทณฺฑมนฺตรํ น ทฺวินฺนํ ภุญฺชมานานํ น คพฺภินิยา น ปายมานาย
#๑ ม. ยุ. ตโปชิคุจฺฉาสารา ตโปชิคุจฺฉา ฯ ๒ ม. ยุ. หตฺถาปเลขโน ฯ
#๓ ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ฯ