พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/446/332
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
โข อายสฺมา จิตฺโต หตฺถิสารีปุตฺโต เอกโก วูปกฏฺโฐ อปฺปมตฺโต
อาตาปี ปหิตตฺโต วิหรนฺโต น จิรสฺเสว ยสฺสตฺถาย กุลปุตฺตา
สมฺมเทว อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชนฺติ ตทนุตฺตรํ พฺรหฺมจริยปริโยสานํ
ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหาสิ ๑
ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ
อพฺภญฺญาสิ อญฺญตโร จ ปนายสฺมา จิตฺโต หตฺถิสารีปุตฺโต อรหตํ
อโหสีติ ฯ
[๓๓๒] ๖๑ เอกํ ๒ สมยํ ภควา พาราณสิยํ วิหรติ อิสิปตเน
มิคทาเย ฯ เตน โข ปน สมเยน สมฺพหุลานํ เถรานํ ภิกฺขูนํ
ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺตานํ มณฺฑลมาเฬ สนฺนิสินฺนานํ
สนฺนิปติตานํ อยมนฺตรา กถา อุทปาทิ วุตฺตมิทํ อาวุโส ภควตา
ปรายเน เมตฺเตยฺยปเญฺห
โย อุภนฺเต ๓ วิทิตฺวาน มชฺเฌ มนฺตา น ลิมฺปติ
ตํ พฺรูมิ มหาปุริโส ๔ โสธ สิพฺพนิมจฺจคาติ ๕ ฯ
กตโม นุ โข อาวุโส เอโก อนฺโต กตโม ทุติโย อนฺโต
กึ มชฺเฌ กา สิพฺพนีติ ฯ
เอวํ วุตฺเต อญฺญตโร ภิกฺขุ เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ ผสฺโส
โข อาวุโส เอโก อนฺโต ผสฺสสมุทโย ทุติโย อนฺโต ผสฺสนิโรโธ
มชฺเฌ ตณฺหา สิพฺพนี ตณฺหา หิ นํ สิพฺพติ ตสฺส ตสฺเสว
#๑ โป. วิหรติ ฯ ๒ โป. ม. ยุ. ปุรโต เอวํ เม สุตนฺติ ทิสฺสติ ฯ ๓ โป. อุโภ
#อนฺเต ฯ ม. อุโภนฺเต ฯ ๔ ม. ยุ. มหาปุริโสติ ฯ ๕ ม. สิพฺพินิ ... ฯ