พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/451/333
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
นุ โข เทวทตฺโต ภควตา พฺยากโต อาปายิโก เทวทตฺโต เนรยิโก
กปฺปฏฺโฐ อเตกิจฺโฉติ อุทาหุ เกนจิ เทว ปริยาเยนาติ ฯ
เอวํ วุตฺเต อหํ ภนฺเต ตํ ภิกฺขุํ เอตทโวจํ เอวํ โข
ปเนตํ อาวุโส ภควตา พฺยากตนฺติ ฯ โส จ โข อานนฺท ภิกฺขุ
นโว ภวิสฺสติ อจิรปพฺพชิโต เถโร วา ปน พาโล อพฺยตฺโต กถํ
หิ นาม ยํ มยา เอกํเสน พฺยากตํ ตตฺถ เทฺวชฺฌํ อาปชฺชิสฺสติ
นาหํ อานนฺท อญฺญํ เอกปุคฺคลํปิ สมนุปสฺสามิ โย เอวํ มยา
สพฺพํ เจตโส สมนฺนาหริตฺวา พฺยากโต ยถยิทํ เทวทตฺโต ยาวกีวญฺจาหํ
อานนฺท เทวทตฺตสฺส วาลคฺคโกฏินิตฺตุทฺทนมตฺตมฺปิ ๑ สุกฺกํ
ธมฺมํ อทฺทสํ เนว ตาวาหํ เทวทตฺตํ พฺยากาสึ อาปายิโก เทวทตฺโต
เนรยิโก กปฺปฏฺโฐ อเตกิจฺโฉติ ยโต จ โข อหํ อานนฺท
เทวทตฺตสฺส วาลคฺคโกฏินิตฺตุทฺทนมตฺตมฺปิ สุกฺกํ ธมฺมํ น อทฺทสํ
อถาหํ ตํ เทวทตฺตํ พฺยากาสึ อาปายิโก เทวทตฺโต เนรยิโก กปฺปฏฺโฐ
อเตกิจฺโฉติ เสยฺยถาปิ อานนฺท คูถกูโป สาธิโก โปริโส ปูโร
คูถสฺส สมติตฺติโก ตตฺร ปุริโส สสีสโก นิมุคฺโค อสฺส ตสฺส
โกจิ เทว ปุริโส อุปคจฺเฉยฺย ๒ อตฺถกาโม หิตกาโม โยคกฺเขมกาโม
ตมฺหา คูถกูปา อุทฺธริตุกาโม โส ตํ คูถกูปํ สมนฺตานุปริคจฺฉนฺโต
น ปสฺเสยฺย ตสฺส ปุริสสฺส วาลคฺคโกฏินิตฺตุทฺทนมตฺตมฺปิ คูเถน
อมกฺขิตํ ยตฺถ ตํ คเหตฺวา อุทฺธเรยฺย เอวเมว โข อหํ อานนฺท ยโต
เทวทตฺตสฺส วาลคฺคโกฏินิตฺตุทฺทนมตฺตมฺปิ สุกฺกํ ธมฺมํ น อทฺทสํ อถาหํ
#๑ โป. พาลคฺค ... ฯ ม ... นิตุทน ... ฯ ๒ ม. ยุ. อุปฺปชฺเชยฺย ฯ