ราชการามวคฺโค ทุติโย

---

[๑๔๘๑] สาวตฺถิยํ วิหรติ ราชการาเม ฯ อถ โข สหสฺสภิกฺขุนีสงฺโฆ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ เอกมนฺตํ ฐิตา โข ตา ภิกฺขุนิโย ภควา เอตทโวจ จตูหิ โข ภิกฺขุนิโย ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อริยสาวโก โสตาปนฺโน โหติ อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโน ฯ กตเมหิ จตูหิ ฯ อิธ ภิกฺขุนิโย อริยสาวโก พุทฺเธ อเวจฺจปฺปสาเทน สมนฺนาคโต โหติ อิติปิ โส ภควา ฯเปฯ สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ ฯ ธมฺเม สงฺเฆ ฯ อริยกนฺเตหิ สีเลหิ สมนฺนาคโต โหติ อกฺขณฺเฑหิ ฯเปฯ สมาธิสํวตฺตนิเกหิ ฯ อิเมหิ โข ภิกฺขุนิโย จตูหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อริยสาวโก โสตาปนฺโน โหติ อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโนติ ฯ

---

[๑๔๘๒] สาวตฺถีนิทานํ ฯ พฺราหฺมณา ภิกฺขเว อุทยคามินึ นาม ปฏิปทํ ปญฺญเปนฺติ เต สาวกํ เอวํ สมาทเปนฺติ เอหิ ตฺวํ อมฺโภ ปุริส กาลสฺเสว อุฏฺฐาย ปาจีนมุโข ยาหิ โส ตฺวํ มา โสพฺภํ ปริวชฺเชหิ มา ปปาตํ มา ขาณณ มา กณฺฏกฏฺฐานํ มา จนฺทนิกํ ๑ มา โอฬิคลฺลํ ยตฺเถว ๒ ปปเตยฺยาสิ ตตฺเถว มรณํ อาคเมยฺยาสิ เอวํ ตฺวํ อมฺโภ ปุริส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชิสฺสสีติ ฯ #๑ ม. จนฺทนิยํ ฯ ๒ ม. ยตฺถ ฯ