พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/466/334
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
นิทานสมฺภโว ฯ กตมา จ ภิกฺขเว ทุกฺขสฺส เวมตฺตตา อตฺถิ ภิกฺขเว
ทุกฺขํ อธิมตฺตํ อตฺถิ ปริตฺตํ อตฺถิ ทนฺธวิราคิ อตฺถิ ขิปฺปวิราคิ
อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ทุกฺขสฺส เวมตฺตตา ฯ กตโม จ ภิกฺขเว ทุกฺขสฺส
วิปาโก อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ เยน ทุกฺเขน อภิภูโต ปริยาทินฺนจิตฺโต
โสจติ กิลมติ ปริเทวติ อุรตฺตาฬี ๑ กนฺทติ สมฺโมหํ อาปชฺชติ
เยน วา ปน ทุกฺเขน อภิภูโต ปริยาทินฺนจิตฺโต พหิทฺธา ปริเยฏฺฐึ ๒
อาปชฺชติ โก เอกปทํ ทฺวิปทํ ปชานาติ ๓ อิมสฺส ทุกฺขสฺส นิโรธายาติ
สมฺโมหเวปกฺกํ วาหํ ภิกฺขเว ทุกฺขํ วทามิ ปริเยฏฺฐิเวปกฺกํ ๒ วา
อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ทุกฺขสฺส วิปาโก ฯ กตโม จ ภิกฺขเว ทุกฺขนิโรโธ
ตณฺหานิโรธา ๓ ภิกฺขเว ทุกฺขนิโรโธ อยเมว อริโย อฏฺฐงฺคิโก
มคฺโค ทุกฺขนิโรธคามินีปฏิปทา ๔ เสยฺยถีทํ สมฺมาทิฏฺฐิ ฯเปฯ
สมฺมาสมาธิ ยโต จ ๕ โข ภิกฺขเว อริยสาวโก เอวํ ทุกฺขํ ปชานาติ
เอวํ ทุกฺขสฺส นิทานสมฺภวํ ปชานาติ เอวํ ทุกฺขสฺส เวมตฺตตํ
ปชานาติ เอวํ ทุกฺขวิปากํ ปชานาติ เอวํ ทุกฺขนิโรธํ ปชานาติ เอวํ
ทุกฺขนิโรธคามินีปฏิปทํ ปชานาติ โส อิมํ นิพฺเพธิกํ พฺรหฺมจริยํ
ปชานาติ ทุกฺขนิโรธํ ทุกฺขํ ภิกฺขเว เวทิตพฺพํ ทุกฺขสฺส นิทานสมฺภโว
เวทิตพฺโพ ทุกฺขสฺส เวมตฺตตา เวทิตพฺพา ทุกฺขสฺส วิปาโก
เวทิตพฺโพ ทุกฺขนิโรโธ เวทิตพฺโพ ทุกฺขนิโรธคามินีปฏิปทา เวทิตพฺพาติ
อิติ ยนฺตํ วุตฺตํ อิทเมตํ ปฏิจฺจ วุตฺตํ อยํ โข โส ภิกฺขเว
นิพฺเพธิกปริยาโย ธมฺมปริยาโยติ ฯ
#๑ ม. อุรตฺตาฬึ ฯ ๒ โป. ปริยิฏฺฐึ ฯ ๓ ม. ยุ. ตณฺหานิโรโธ ฯ ๔ ม. ทุกฺขสฺส
#นิ ... ฯ ๕ ม. จสทฺโท นตฺถิ ฯ