พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/472/518
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
โพธิ ราชกุมาโร หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ ชานาติ ตสฺสาหํ
สนฺติเก หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ สิกฺขิสฺสามีติ ฯ โส จสฺส
สทฺโธ ยาวตฺตกํ สทฺเธน ปตฺตพฺพํ ตํ สมฺปาปุเณยฺย ฯ โส จสฺส
อปฺปาพาโธ ยาวตฺตกํ อปฺปาพาเธน ปตฺตพฺพํ ตํ สมฺปาปุเณยฺย ฯ
โส จสฺส อสโฐ อมายาวี ยาวตฺตกํ อสเฐน อมายาวินา ปตฺตพฺพํ
ตํ สมฺปาปุเณยฺย ฯ โส จสฺส อารทฺธวิริโย ยาวตฺตกํ อารทฺธวิริเยน
ปตฺตพฺพํ ตํ สมฺปาปุเณยฺย ฯ โส จสฺส ปญฺญวา ๑ ยาวตฺตกํ
ปญฺญวตา ปตฺตพฺพํ ตํ สมฺปาปุเณยฺย ฯ ตํ กึ มญฺญสิ ราชกุมาร
อปิ นุ โส ปุริโส ตว สนฺติเก หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ
สิปฺปํ สิกฺเขยฺยาติ ฯ เอกเมเกนปิ ภนฺเต องฺเคน สมนฺนาคโต
โส ปุริโส มม สนฺติเก หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ สิกฺเขยฺย
โก ปน วาโท ปญฺจหงฺเคหีติ ฯ
[๕๑๘] เอวเมว โข ราชกุมาร ปญฺจิมานิ ปธานิยงฺคานิ ฯ
กตมานิ ปญฺจ ฯ อิธ ราชกุมาร ภิกฺขุ สทฺโธ โหติ สทฺทหติ
ตถาคตสฺส โพธึ อิติปิ โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ
วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ
สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ ฯ อปฺปาพาโธ โหติ
อปฺปาตงฺโก สมเวปากินิยา คหณิยา สมนฺนาคโต นาติสีตาย
นาจฺจุณฺหาย มชฺฌิมาย ปธานกฺขมาย ฯ อสโฐ โหติ อมายาวี
ยถาภูตํ อตฺตานํ อาวิกตฺตา ๒ สตฺถริ วา วิญฺญูสุ วา สพฺรหฺมจารีสุ ฯ
#๑ ยุ. ปญฺญาวา ฯ ๒ ยุ. อาวิกตฺวา ฯ