พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/504/557
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
มยํ ภนฺเต อายสฺมโต อานนฺทสฺส สุภาสิเตน สเจ ภนฺเต
อายสฺมโต อานนฺทสฺส หตฺถิรตนํ กปฺเปยฺย หตฺถิรตนมฺปิ มยํ
อายสฺมโต อานนฺทสฺส ทเทยฺยาม สเจ ภนฺเต อายสฺมโต
อานนฺทสฺส อสฺสรตนํ กปฺเปยฺย อสฺสรตนมฺปิ มยํ อายสฺมโต
อานนฺทสฺส ทเทยฺยาม สเจ ภนฺเต อายสฺมโต อานนฺทสฺส
คามวรํ กปฺเปยฺย คามวรมฺปิ มยํ อายสฺมโต อานนฺทสฺส
ทเทยฺยาม อปิจ ภนฺเต มยมฺปเนตํ ชานาม เนตํ อายสฺมโต
อานนฺทสฺส กปฺปตีติ อยํ เม ภนฺเต พาหิติกา รญฺญา มาคเธนผ
อชาตสตฺตุนา เวเทหิปุตฺเตน ฉตฺตนาฬิยา ปกฺขิปิตฺวา ปหิตา โสฬสสมา
อายาเมน อฏฺฐสมา วิตฺถาเรน ตํ ภนฺเต อายสฺมา อานนฺโท
ปฏิคฺคณฺหาตุ อนุกมฺปํ อุปาทายาติ ฯ อลํ มหาราช ปริปุณฺณํ
เม ติจีวรนฺติ ฯ
[๕๕๗] อยํ ภนฺเต อจิรวตี นที ทิฏฺฐา อายสฺมตา เจว
อานนฺเทน อเมฺหหิ จ ยถา ๑ อุปริ ปพฺพเต มหาเมโฆ อภิปฺปวุฏฺโฐ
โหติ อถายํ อจิรวตี นที อุภโต กุลฺลานิ ๒ สํวิสนฺทนฺตี
คจฺฉติ เอวเมว โข ภนฺเต อายสฺมา อานนฺโท อิมาย พาหิติกาย
อตฺตโน ติจีวรํ กริสฺสติ ยํ ปน อายสฺมโต อานนฺทสฺส
ปุราณํ ติจีวรํ ตํ สพฺรหฺมจารีหิ สํวิภชิสฺสติ เอวายํ อมฺหากํ
ทกฺขิณา สํวิสนฺทนฺตี มญฺเญ คมิสฺสติ ปฏิคฺคณฺหาตุ ภนฺเต
อายสฺมา อานนฺโท พาหิติกนฺติ ฯ ปฏิคฺคเหสิ โข อายสฺมา
#๑ ยุ. ยทา ฯ ๒ ยุ. กูลานิ ฯ