พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/511/565
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ภิกฺขู ปสฺสามิ หฏฺฐปฺปหฏฺเฐ อุทคฺคุทคฺเค อภิรตรูเป ปิณินฺทฺริเย ๑
อปฺโปสฺสุกฺเก ปนฺนโลเม ปรทวุตฺเต มิคภูเตน เจตสา วิหรนฺเต ฯ
ตสฺส มยฺหํ ภนฺเต เอตทโหสิ อทฺธา อิเม อายสฺมนฺโต ตสฺส
ภควโต สาสเน อุฬารํ ปุพฺเพนาปรํ วิเสสํ ชานนฺติ ตถา อิเม
อายสฺมนฺโต หฏฺฐปฺปหฏฺฐา อุทคฺคุทคฺคา อภิรตรูปา ปิณินฺทฺริยา ๑
อปฺโปสฺสุกฺกา ปนฺนโลมา ปรทวุตฺตา มิคภูเตน เจตสา วิหรนฺตีติ ฯ
อยมฺปิ โข เม ภนฺเต ภควติ ธมฺมนฺวโย โหติ สมฺมาสมฺพุทฺโธ
ภควา สฺวากฺขาโต ภควตา ธมฺโม สุปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสงฺโฆติ ฯ
[๕๖๕] ปุน จปราหํ ภนฺเต ราชา ขตฺติโย มุทฺธาวสิตฺโต
ปโหมิ ฆาเตตายํ วา ฆาเตตุํ ชาเปตายํ วา ชาเปตุํ ปพฺพาเชตายํ
วา ปพฺพาเชตุํ ฯ ตสฺส มยฺหํ ภนฺเต อฏฺฏกรเณ ๒ นิสินฺนสฺส
อนฺตรนฺตรา กถํ โอปาเตนฺติ โสหํ น ลภามิ มา เม โภนฺโต
อฏฺฏกรเณ นิสินฺนสฺส อนฺตรนฺตรา กถํ โอปาเตถ กถาปริโยสานํ
เม ภวนฺโต อาคเมนฺตูติ ฯ ตสฺส มยฺหํ ภนฺเต อนฺตรนฺตรา กถํ
โอปาเตนฺติ ฯ อิธ ปนาหํ ภนฺเต ภิกฺขู ปสฺสามิ ยสฺมึ สมเย
ภควา อเนกสตาย ปริสาย ธมฺมํ เทเสติ เนว ตสฺมึ สมเย
ภควโต สาวกานํ ขิปิตสทฺโท วา โหติ อุกฺกาสิตสทฺโท วา ฯ
ภูตปุพฺพํ ภนฺเต ภควา อเนกสตาย ปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ ตตฺร
อญฺญตโร ภควโต สาวโก อุกฺกาสิ ฯ ตเมนํ อญฺญตโร สพฺรหฺม-
#๑ ยุ. ปิณิตินฺทฺริเย ฯ ๒ ยุ. อตฺถถรเณ ฯ