พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/515/421
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
น จ มมาเยถ กิญฺจิ โลกสฺมึ ฯ
ผสฺเสน ยทา ผุฏฺฐสฺส
ปริเทวํ ภิกฺขุ น กเรยฺย
กุหิญฺจิ ภวญฺจ นาภิชปฺเปยฺย
เภรเวสุ จ น สมฺปเวเธยฺย ฯ
อนฺนานมโถ ปานานํ
ขาทนียานํ อโถปิ วตฺถานํ
ลทฺธา น สนฺนิธึ กยิรา
น จ ปริตฺตเส ตานิ อลภมาโน ฯ
ฌายี น ปาทโลลสฺส
วิรเม กุกฺกุจฺจา นปฺปมชฺเชยฺย
อถ วา อาสเนสุ สยเนสุ!
อปฺปสทฺเทสุ ภิกฺขุ วิหเรยฺย ฯ
นิทฺทํ พหุลํ น กเรยฺย
ชาคริยํ ภเชยฺย อาตาปี
ตนฺทึ มายํ หสฺสํ ขิฑฺฑํ
เมถุนํ วิปฺปชเห สวิภูสํ ฯ
อาถพฺพณํ สุปินํ ลกฺขณํ
โน วิทเห อโถปิ นกฺขตฺตํ
วิรุตญฺจ คพฺภกรณํ