พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/517/422
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
น หิ สนฺโต ปฏิเสนิกโรนฺติ ฯ
เอตญฺจ ธมฺมมญฺญาย
วิจินํ ภิกฺขุ สทา สโต สิกฺเข
สนฺตีติ นิพฺพุตึ ญตฺวา
สาสเน โคตมสฺส นปฺปมชฺเชยฺย ฯ
อภิภู หิ โส อนภิภูโต
สกฺขิธมฺมํ อนีติหมทสฺสี
ตสฺมา หิ ตสฺส ภควโต สาสเน
อปฺปมตฺโต สทา นมสฺสมนุสิกฺเขติ ภควาติ ฯ
ตุวฏกสุตฺตํ จุทฺทสมํ ฯ
__________________
สุตฺตนิปาเต จตุตฺถสฺส อฏฺฐกวคฺคสฺส
ปณฺณรสมํ อตฺตทณฺฑสุตฺตํ
[๔๒๒] ๑๕ อตฺตทณฺฑา ภยํ ชาตํ ชนํ ปสฺสถ เมธคํ
สํเวคํ กิตฺตยิสฺสามิ ยถา สํวิชิตํ มยา ฯ
ผนฺทมานํ ปชํ ทิสฺวา มจฺเฉ อปฺโปทเก ยถา
อญฺญมญฺเญหิ พฺยารุทฺเธ ทิสฺวา มํ ภยมาสิวิ ฯ
สมนฺตมสาโร โลโก ทิสา สพฺพา สเมริตา
อิจฺฉํ ภวนมตฺตโน นาทฺทสาสึ อโนสิตํ