พระสุตันตปิฎกบาลี: 14/525/830      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส อุปริปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            ชานํ   ปสฺสํ  ยถาภูตํ  ...  ชิวฺหํ  ภิกฺขเว  ชานํ  ปสฺสํ  ยถาภูตํ  ...
กายํ   ภิกฺขเว   ชานํ  ปสฺสํ  ยถาภูตํ  ...  มนํ  ภิกฺขเว  ชานํ  ปสฺสํ
ยถาภูตํ  ธมฺเม
 [๑]  ชานํ  ปสฺสํ ยถาภูตํ มโนวิญฺญาณํ
 [๒] ชานํ ปสฺสํ
ยถาภูตํ  มโนสมฺผสฺสํ
 [๓]  ชานํ  ปสฺสํ ยถาภูตํ ยมิทํ มโนสมฺผสฺสปจฺจยา
อุปฺปชฺชติ    เวทยิตํ    สุขํ    วา    ทุกฺขํ    วา   อทุกฺขมสุขํ   วา
ตมฺปิ  ชานํ  ปสฺสํ  ยถาภูตํ  มนสฺมึ  น  สารชฺชติ  ธมฺเมสุ  น  สารชฺชติ
มโนวิญฺญาเณ    น    สารชฺชติ   มโนสมฺผสฺเส   น   สารชฺชติ   ยมิทํ
มโนสมฺผสฺสปจฺจยา    อุปฺปชฺชติ    เวทยิตํ    สุขํ    วา   ทุกฺขํ   วา
อทุกฺขมสุขํ  วา  ตสฺมึปิ  น  สารชฺชติ  ฯ  ตสฺส  อสารตฺตสฺส  อสํยุตฺตสฺส
อสมฺมูฬฺหสฺส    อาทีนวานุปสฺสิโน   วิหรโต   อายตึ   ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา
อปจยํ   คจฺฉนฺติ   ฯ   ตณฺหา   จสฺส   โปโนพฺภวิกา   นนฺทิราคสหคตา
ตตฺรตตฺราภินนฺทินี   สา   จสฺส   ปหียติ   ฯ   ตสฺส   กายิกาปิ  ทรถา
ปหียนฺติ   เจตสิกาปิ   ทรถา   ปหียนฺติ   กายิกาปิ   สนฺตาปา  ปหียนฺติ
เจตสิกาปิ   สนฺตาปา  ปหียนฺติ  กายิกาปิ  ปริฬาหา  ปหียนฺติ  เจตสิกาปิ
ปริฬาหา   ปหียนฺติ   ฯ  โส  กายิกสุขมฺปิ  เจโตสุขมฺปิ  ปฏิสํเวเทติ  ฯ
ยา   ตถาภูตสฺส   ทิฏฺฐิ   สาสฺส   โหติ   สมฺมาทิฏฺฐิ   โย  ตถาภูตสฺส
สงฺกปฺโป   สฺวาสฺส   โหติ   สมฺมาสงฺกปฺโป   โย  ตถาภูตสฺส  วายาโม
สฺวาสฺส   โหติ   สมฺมาวายาโม   ยา   ตถาภูตสฺส   สติ  สาสฺส  โหติ
สมฺมาสติ   โย   ตถาภูตสฺส   สมาธิ   สฺวาสฺส   โหติ  สมฺมาสมาธิ  ฯ
ปุพฺเพว   โข  ปนสฺส  กายกมฺมํ  วจีกมฺมํ  อาชีโว  สุปริสุทฺโธ  โหติ  ฯ
#๑-๒-๓ ยุ. เอตฺถนฺตเร ภิกฺขเวติ ทิสฺสติ ฯ