พระสุตันตปิฎกบาลี: 19/540/1697      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส มหาวารวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            อนญฺญถเมตํ  ฯ  อยํ  ทุกฺขสมุทโยติ  ตถเมตํ  อวิตถเมตํ  อนญฺญถเมตํ  ฯ
เมตํ   ฯ   อยํ   ทุกฺขนิโรโธติ  ฯเปฯ  อยํ  ทุกฺขนิโรธคามินี  ปฏิปทาติ
ตถเมตํ   อวิตถเมตํ   อนญฺญถเมตํ   ฯ   อิมานิ  โข  ภิกฺขเว  จตฺตาริ
ตถานิ   อวิตถานิ   อนญฺญถานิ   ฯ  ตสฺมา  ติห  ภิกฺขเว  อิทํ  ทุกฺขนฺติ
โยโค    กรณีโย   ฯเปฯ   อยํ   ทุกฺขนิโรธคามินี   ปฏิปทาติ   โยโค
กรณีโยติ ฯ
		   ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตนวคฺโค ทุติโย ฯ
			   ตสฺสุทฺทานํ
	ตถาคเตน เทฺว วุตฺตา ๑         ขนฺธา อายตเนน จ
	ธารณาย ๒ จ เทฺว วุตฺตา อวิชฺชา  วิชฺชา สงฺกาสนา ตเถน จาติ ๓ ฯ
			  _____________
#๑ ม. ธมฺมจกฺกํ ตถาคตํ ฯ ๒ ม. ธารณา จ เทฺว อวิชฺชา ฯ ยุ. ธารณาย เทฺว ... ฯ
#๓ ม. ... ตถาติ ฯ