พระสุตันตปิฎกบาลี: 19/540/1697
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส มหาวารวคฺโค
อนญฺญถเมตํ ฯ อยํ ทุกฺขสมุทโยติ ตถเมตํ อวิตถเมตํ อนญฺญถเมตํ ฯ
เมตํ ฯ อยํ ทุกฺขนิโรโธติ ฯเปฯ อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทาติ
ตถเมตํ อวิตถเมตํ อนญฺญถเมตํ ฯ อิมานิ โข ภิกฺขเว จตฺตาริ
ตถานิ อวิตถานิ อนญฺญถานิ ฯ ตสฺมา ติห ภิกฺขเว อิทํ ทุกฺขนฺติ
โยโค กรณีโย ฯเปฯ อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทาติ โยโค
กรณีโยติ ฯ
ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตนวคฺโค ทุติโย ฯ
ตสฺสุทฺทานํ
ตถาคเตน เทฺว วุตฺตา ๑ ขนฺธา อายตเนน จ
ธารณาย ๒ จ เทฺว วุตฺตา อวิชฺชา วิชฺชา สงฺกาสนา ตเถน จาติ ๓ ฯ
_____________
#๑ ม. ธมฺมจกฺกํ ตถาคตํ ฯ ๒ ม. ธารณา จ เทฺว อวิชฺชา ฯ ยุ. ธารณาย เทฺว ... ฯ
#๓ ม. ... ตถาติ ฯ