พระสุตันตปิฎกบาลี: 19/586/1792 1793
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส มหาวารวคฺโค
อปฺปฏิวิรตา ฯ ตํ กิสฺส เหตุ ฯ อทิฏฺฐตฺตา ภิกฺขเว จตุนฺนํ
อริยสจฺจานํ ฯ กตเมสํ จตุนฺนํ ฯ ทุกฺขสฺส อริยสจฺจสฺส ฯเปฯ
ทุกฺขนิโรธคามินีปฏิปทาย อริยสจฺจสฺส ฯ ตสฺมา ติห ภิกฺขเว อิทํ
ทุกฺขนฺติ โยโค กรณีโย ฯเปฯ อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทาติ
โยโค กรณีโยติ ฯ
[๑๗๙๒] อถ โข ภควา ปริตฺตํ นขสิขายํ ปํสุํ อาโรเปตฺวา
ภิกฺขู อามนฺเตสิ ตํ กึ มญฺญถ ภิกฺขเว กตมํ นุ โข พหุตรํ ฯ
โย วายํ มยา ปริตฺโต นขสิขายํ ปํสุ อาโรปิโต อยํ วา
มหาปฐวีติ ฯ เอตเทว ภนฺเต พหุตรํ ยทิทํ มหาปฐวี อปฺปมตฺตกายํ
ภควตา ปริตฺโต นขสิขายํ ปํสุ อาโรปิโต สงฺขมฺปิ น
อุเปติ อุปนิธมฺปิ น อุเปติ กลภาคมฺปิ น อุเปติ มหาปฐวึ
อุปนิธาย ภควตา ปริตฺโต นขสิขายํ ปํสุ อาโรปิโตติ ฯ เอวเมว
โข ภิกฺขเว อปฺปกา เต สตฺตา เย มนุสฺสา จุตา มนุสฺเสสุ
ปจฺจาชายนฺติ อถ โข เอเตว พหุตรา สตฺตา เย มนุสฺสา
จุตา นิรเย ปจฺจาชายนฺติ ฯเปฯ
[๑๗๙๓] เอวเมว โข ภิกฺขเว อปฺปกา เต สตฺตา เย มนุสฺสา
จุตา มนุสฺเสสุ ปจฺจาชายนฺติ อถ โข เอเตว พหุตรา สตฺตา
เย มนุสฺสา จุตา ติรจฺฉานโยนิยา ปจฺจาชายนฺติ ฯ (อิมินา นเยน
ปญฺจ คติโย วิตฺถาเรตพฺพา) ฯ เอวเมว โข ภิกฺขเว อปฺปกา
เต สตฺตา เย มนุสฺสา จุตา เทเวสุ ปจฺจาชายนฺติ อถ โข