พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/64/35
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
อจฺฉาเทตฺวา อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชิสฺสามีติ ฯ อถโข ภิกฺขเว
ราชา ทลฺหเนมิ เชฏฺฐปุตฺตํ กุมารํ สาธุกํ รชฺเช สมนุสาเสตฺวา ๑
เกสมสฺสุํ โอหาเรตฺวา กาสายานิ วตฺถานิ อจฺฉาเทตฺวา อคารสฺมา
อนคาริยํ ปพฺพชิ ฯ สตฺตาหํ ปพฺพชิเต โข ปน ภิกฺขเว ราชิสิมฺหิ
ทิพฺพํ จกฺกรตนํ อนฺตรธายิ ฯ
[๓๕] อถโข ภิกฺขเว อญฺญตโร ปุริโส เยน ราชา ขตฺติโย
มุทฺธาวสิตฺโต ๒ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ราชานํ ขตฺติยํ
มุทฺธาวสิตฺตํ เอตทโวจ ยคฺเฆ เทว ชาเนยฺยาสิ ทิพฺพํ จกฺกรตนํ
อนฺตรหิตนฺติ ฯ อถโข ภิกฺขเว ราชา ขตฺติโย มุทฺธาวสิตฺโต ทิพฺเพ
จกฺกรตเน อนฺตรหิเต อนตฺตมโน อโหสิ อนตฺตมนตญฺจ
ปฏิสํเวเทสิ ฯ โส เยน
[๓] ราชิสิ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา
ราชิสึ เอตทโวจ ยคฺเฆ เทว ชาเนยฺยาสิ ทิพฺพํ จกฺกรตนํ
อนฺตรหิตนฺติ ฯ เอวํ วุตฺเต ภิกฺขเว ราชิสิ ราชานํ ขตฺติยํ มุทฺธาวสิตฺตํ
เอตทโวจ มา โข ตฺวํ ตาต ทิพฺเพ จกฺกรตเน อนฺตรหิเต
อนตฺตมโน อโหสิ
[๔] อนตฺตมนตญฺจ ปฏิสํเวเทสิ น หิ เต ตาต
ทิพฺพํ จกฺกรตนํ เปตฺติกํ ทายชฺชํ อิงฺฆ ตฺวํ ตาต อริเย
จกฺกวตฺติวตฺเต วตฺตาหิ ฐานํ โข ปเนตํ วิชฺชติ ยนฺเต อริเย
จกฺกวตฺติวตฺเต วตฺตมาเน ๕ ตทหุโปสเถ ปณฺณรเส สีสนฺหาตสฺส ๖
อุโปสถิกสฺส อุปริปาสาทวรคตสฺส ทิพฺพํ จกฺกรตนํ ปาตุภวิสฺสติ
สหสฺสารํ สเนมิกํ สนาภิกํ สพฺพาการปริปูรนฺติ ฯ กตมํ ปเนตํ เทว อริยํ
#๑ ม. ยุ. สมนุสาสิตฺวา ฯ ๒ ม. สพฺพวาเรสุ มุทฺธาภิสิตฺโต ฯ ๓ ยุ. จ ฯ
#๔ ม. มา ฯ ๕ ม. ยุ. วตฺตมานสฺส ฯ ๖ ม. สีสํ นฺหาตสฺส ฯ ยุ. สีสํ นหาตสฺส ฯ