พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ คจฺฉติ ปน ภวํ โคตโม พาหุกํ นทึ สินายิตุนฺติ ฯ กึ พฺราหฺมณ พาหุกาย นทิยา กึ พาหุกา นที กริสฺสตีติ ฯ โลกสมฺมตา หิ โภ โคตม พาหุกา นที พหุชนสฺส ปุญฺญสมฺมตา หิ โภ โคตม พาหุกา นที พหุชนสฺส พาหุกาย จ ปน นทิยา พหุชโน ปาปกมฺมํ กตํ ปวาเหตีติ ฯ อถ โข ภควา สุนฺทริกํ ภารทฺวาชํ พฺราหฺมณํ คาถาหิ อชฺฌภาสิ พาหุกํ อธิกกฺกญฺจ คยํ สุนฺทริกามปิ สรสฺสตึ ปยาคญฺจ อโถ พาหุมตึ นทึ นิจฺจมฺปิ พาโล ปกฺขนฺโน กณฺหกมฺโม น สุชฺฌติ กึ สุนฺทริกา กริสฺสติ กึ ปยาโค กึ พาหุกา นที ฯ เวรึ กตกิพฺพิสํ นรํ น หิ นํ โสธเย ปาปกมฺมินํ สุทฺธสฺส เว สทา ผคฺคุ สุทฺธสฺสุโปสโถ สทา สุทฺธสฺส สุจิกมฺมสฺส สทา สมฺปชฺชเต วตํ ฯ อิเธว สินาหิ พฺราหฺมณ สพฺพภูเตสุ กโรหิ เขมตํ สเจ มุสา น ภณสิ สเจ ปาณํ น หึสสิ สเจ อทินฺนํ นาทิยสิ สทฺทหาโน อมจฺฉรี กึ กาหสิ คยํ คนฺตฺวา อุทปาโนปิ เต คยาติ ฯ